Uitgelicht: Blijf van de geleidehond af, verboden te aaien
Wat is er nu onschuldiger dan zo’n rustige hond even een aaitje geven? Hij ziet er zo lief uit. Veel mensen denken dat en stappen op een labrador of een golden retriever af. Wat ze niet doorhebben, is dat ze tegenover een geleidehond staan die aan het werk is. Een hond die zijn baasje op een veilige manier door de stad moet loodsen en liefst niet afgeleid mag worden. Aaien zou verboden moeten worden!
Om meer bekendheid te geven aan het werk van geleidehonden begint de stichting Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds op dierendag 4 oktober de actie Understanding. Een actie die als thema heeft gekregen: Weet wat u doet als u een geleidehond ontmoet.
Bekende Nederlanders doen voor de actie hun hond een themahalsband om, waarmee ze aangeven dat ze begrip hebben voor de actie. De halsbanden zijn vanaf 4 oktober bij dierenwinkels en dierenartsen verkrijgbaar.
Verboden te aaien
Johan Dingemanse uit Goes kent het probleem. Niet dat hij het de mensen kwalijk neemt. ‘Ze hebben het zelf niet in de gaten. Ze willen de hond aanhalen. Maar dat is eigenlijk hartstikke gevaarlijk. De mensen zien niet dat de hond aan het werk is en niet afgeleid mag worden. Want het is en blijft een hond en ook al heeft hij een uitgebreide training achter de rug, dat wil niet zeggen dat hij niet eens uit zijn rol kan vallen.”
Belemmering
Dingemanse vertelt dat het vaak genoeg voorkomt dat kinderen op zijn hond afstappen. Maar kinderen kunnen heel plotseling bewegingen maken en dat brengt de honden in verwarring of leidt ze af. Dat merkt de baas die via de beugel contact met de hond heeft, maar die baas weet niet wat er gebeurt. Voor zowel hond als baas is het een belemmering van hun bewegingsvrijheid. De hond van Dingemanse, Sparkel, wordt acht jaar. Hij heeft ook zijn vorige geleidehond Iza nog. Die wordt inmiddels dertien jaar.
‘Je mag kiezen of je je oude hond houdt of wegdoet als hij niet meer werkt. Maar ik kon er geen afstand van doen. Ik kon het wel merken dat Iza oud werd. Ze ging altijd met me mee naar mijn werk, maar dan merkte ik dat het weekeinde te kort was om weer volledig uit te rusten. Op maandag en dinsdag ging het nog wel, maar daarna ging ze fouten maken. Ze werd ook ondeugender. Nu geniet ze bij ons van een fijne oude dag. Ik kan er geen afstand van doen. We zijn altijd met z’n tweeën op stap geweest.”
Dingemanse is inmiddels aan zijn vierde geleidehond toe. Hij heeft veel respect voor het werk van KNGF geleidehonden. Eerst worden de jonge hondjes een maand of veertien bij een puppypleeggezin ondergebracht. Daarna gaan ze naar de training. Ook de baasjes moeten trainen, zodat mens en dier leren goed met elkaar te communiceren en elkaar goed begrijpen. Dingemanse: ‘Het is ongelooflijk wat je een hond kunt leren. Wat een hond voor je wil doen, dat is zo bijzonder.”
Navigatiesysteem
Hoewel er tegenwoordig steeds meer vooral elektronische hulpmiddelen zijn voor slechtzienden, zou Johan Dingemanse niet zonder zijn hond willen. Hij heeft bijvoorbeeld een spraakgestuurde mobiele telefoon. Daar zou hij een navigatiesysteem op kunnen installeren. Met dat systeem en de hond zou hij bij wijze van spreken zelfstandig van Goes naar Middelburg kunnen reizen. Maar zonder de hond zou het niet kunnen. “Ik heb gekozen voor een hond. Dat maakt mij enorm zelfstandig. Daar komt bij dat de hond niet alleen een hulpmiddel is, maar mij ook steunt.”
Als hij mensen vertelt dat ze beter niet aan de hond kunnen komen, komt dat niet altijd even goed over. ‘Soms reageren ze nogal bot. Maar als ze dan vragen waarom, dan ga ik er echt voor staan. Dan leg ik het graag uit.”
Dat uitleggen ligt hem wel, want dat doet hij ook voor zijn werk. Dingemanse werkt voor Visio, de organisatie die zich bezighoudt met zorg, onderwijs en revalidatie voor slechtziende en blinde mensen.
Vaak genoeg staat hij voor een schoolklas te vertellen over slechtzienden. En dan komen ook zijn ervaringen met geleidehonden wel eens aan bod.
Overigens, zijn vorige geleidehonden waren Duitse herders. Toen had hij het probleem niet dat mensen steeds aan de hond wilden zitten.
Auteur: René SCHRIER
Bron: Provinciale Zeeuwse Courant) 2 september 2005