Tweestrijd

Tweestrijd

Bang voor wat je doet,
Bang voor wat je moet.
Angstig, zal ik het goed doen?
Afvragend, hoe zal een ander het doen?
Altijd in tweestrijd,

Problemen die je mijdt.
Waarom ben ik zo onzeker?
Wordt het ooit nog beter?
Je vermijdt je eigen problemen,
Schuilend in andermans extremen.
Vluchtend voor de werkelijkheid,
Bang voor je eigen realiteit.

Je in allerlei bochten wringen,
Allerlei uitvluchten verzinnen.
Je wordt er zo ontzettend moe van,
Je weet best dat het anders kan.

Altijd die onzekerheid,
Altijd die tweestrijd.
Een strijd die je lijkt te verliezen,
Tenzij je voor leven wilt kiezen.

Bron van dit gedicht is een site die inmiddels verwijderd is

Nog een gedichtje;

Je wilde weten
hoe ik er vrij uitzag
uitgebroken uit mijn kooi
maar ik wilde het niet zien

je hield de spijlen vast
gegoten uit mijn angsten
maar reikte niet ver genoeg
ik zat in een hoek weggekropen

je praatte zachtjes op me in
ik ben prachtig zonder vleugels
Je zult me geduldig leren lopen
ik hoef niet het leuke meisje te zijn

in controverse reageerde ik
handen over mijn oren, kinderlijk verweer
te schuw voor verandering
ik ben niet wie ik lijk

je zag mijn innerlijke tweestrijd
en wilde meevechten met mijn vijand
ikzelf, mijn identiteit aanvaarden
en mijn muur langzaam afbreken

want waar Buzz Lightyear zegt
‘naar de sterren en daar voorbij’
meende jij mij jouw sterren
en beloofde jij mijn voorbij te zijn

ik durfde je niet aan te kijken
maar was stiekem toch wel benieuwd
hoe ik zonder ketens zou zijn
niet langer gevangen in mijn omgeving

langzaam reik ik jou mijn hand
ik ben niet dat leuke meisje
maar zoekend naar de unieke sleutel
die eendaags mijn zware poort zal openen

Bron is de website 1001 gedichten