Mijn spiegelbeeld
Als ik een dagje jou was
Hoe zou ik mij dan zien?
Als jij een dagje mij was,
Hoe zou jij jou dan zien?
Zouden we elkaar de volgende dag beter begrijpen?
Of zouden we onszelf beter kennen?
Wil jij mijn spiegel zijn?
Nee, niet mijn spiegelbeeld, ook niet mijn evenbeeld
Als ik jou zie zie ik mij
Ik geef aan jou en jij geeft aan mij
Het vult elkaar aan, het heft elkaar op,
het versterkt elkaar
Auteur: Kim
Lees ook: Gevoel, mijn innerlijke stem
Het spiegelbeeld
Het gebruik van het spiegelbeeld in de kunst is al oud. In de Griekse mythologie werd Narcissus verliefd op zijn eigen spiegelbeeld. Soms worden er aan dit beeld bijzondere eigenschappen gekoppeld. Zo zou het een blik in een andere wereld geven.
Lewis Carroll gebruikte dit gegeven in Through the Looking Glass, het vervolg op Alice in Wonderland. In de wereld achter de spiegel die Alice binnentreedt, gebeurt alles omgekeerd.
Een sprookje waarin een spiegel een grote rol speelt is Sneeuwwitje. De stiefmoeder van Sneeuwwitje vraagt aan haar toverspiegel wie de schoonste van het land is en ontsteekt in woede als de spiegel naar waarheid antwoordt dat dit Sneeuwwitje is en niet zijzelf. De spiegel wordt op vergelijkbare wijze gebruikt in het lied Spiegelbeeld van Willeke Alberti. De eerste regels van dit lied luiden:
Spiegelbeeld vertel eens even
Ben ik heus zo oud als jij
Is het waar, ben ik twintig
Is m’n tienertijd voorbij
‘k Ben wel jong maar ik ben toch niet zo jong meer als ik was
‘k Ging zo graag nog een keertjeTerug naar de klas
Het gegeven dat de spiegel de soms harde werkelijkheid laat zien wordt vaker gebruikt in literatuur en andere kunstvormen, waaronder films. Zodra het spiegelbeeld de realiteit laat zien, wordt de droom vaak verkozen boven de werkelijkheid en wordt het vernietigd door de spiegel te breken of een steen in de vijver te gooien.
Bron: Wikipedia