Dasuë – Regenboog

Regenboog

Ooit zie ik je weer
Aan het einde van de regenboog,
waar al de kleuren vervagen.
Ergens aan de horizon
waar de hemel en aarde elkaar omhelzen,
waar je nooit meer aan me zal vragen,
waar bleef je toch al die tijd?

Ik weet alle dagen hoe je eruitziet,
door die foto van je in mijn ziel,
waarop mijn ogen steeds afdwalen
naar lippen die kunnen branden als vuur.

Ik wijs je die plaats aan het regenboogeinder.
Waar hartstocht geblust wordt,
door versmeltende lichamen.
Eens komt die tijd.
Laten we samen wachten op die regenboog.

Dasuë 1999

Wikipedia over deze boog:

Een regenboog is een gekleurde cirkelboog die aan de hemel waargenomen kan worden als de (laagstaande) zon tegen een nevel van waterdruppeltjes aan schijnt en de zon zich achter de waarnemer bevindt. Het is een optisch effect dat wordt veroorzaakt door de breking en weerspiegeling van licht in de waterdruppels.

Het ontleent zijn naam aan zijn verschijnen bij regen, maar ook in een wolk van waterdruppels van een waterval, tuinslang of fontein en soms boven de branding in zee kan men zo’n boog zien. Vanuit een vliegtuig of van een bergtop kan een boog als een cirkel zichtbaar zijn.