Het blinde echtpaar Inge Tacke en Ruud van Zomeren kan weer rekenen op hulp van AH-personeel in Soest. Als ze hun boodschappenlijstje faxen, zorgt de winkel dat de artikelen voor ze klaarstaan.
"We hebben een aantal services dat past bij Albert Heijn. Maar dat zijn algemene diensten die voor iedereen gelijk zijn. Dat is geen maatwerk," verklaart een woordvoerder de keuze om een eind te maken aan de dienst. Maar
de publiciteit rondom de stopzetting, leidde gisteren tot het besluit op het hoofdkantoor om het stel van dienst te blijven. (AD 11-07-06)
Albert Heijn in Soest heeft zich bedacht: het blinde echtpaar Inge Tacke en Ruud van Zomeren kan toch weer rekenen op hulp bij het winkelen. Als ze hun boodschappenlijstje faxen, zorgt de winkel dat de artikelen voor ze worden klaargezet.
"We hebben een aantal services die passen bij Albert Heijn. Maar dat zijn algemene services die voor iedereen gelijk zijn. Dat is geen maatwerk," verklaart woordvoerder Hellendoorn de keuze om een eind te maken aan de dienst voor het blinde stel. "In zo'n geval brengen we in principe de bezorgservice onder de aandacht." Maar de publiciteit die het stopzetten van de hulp teweegbracht, leidde gisteren tot beraad op het hoofdkantoor in Zaandam én het besluit om het Soester stel gewoon van dienst te blijven.
Een rondje door de provincie leert al snel dat de meeste supermarkten gewoon hulp bieden aan mensen die dat nodig hebben. "Soms komt het even niet gelegen, maar dan wachten ze gewoon even, geen probleem," zegt bedrijfsleider Verberne van Super De Boer in Driebergen. Hij heeft regelmatig hulpbehoevende klanten vanuit het zorgcentrum om de hoek. "Soms hebben ze begeleiders bij zich, anders helpen wij. Ik vind het ook vrij ongepast om niet te helpen. Door de prijzenoorlog is er overal minder ruimte voor service gekomen, maar dit blijven we doen. We hebben er zelfs plezier in."
Ook de C1000 in Vianen maakt er geen probleem van om mindervaliden door de hele winkel te begeleiden. "Ik stond ervan te kijken toen ik het las, bij ons is het heel vanzelfsprekend," zegt bedrijfsleider Sneijder. "Het kost wel wat meer tijd, maar het gebeurt maar een keer of drie, vier per week."
Volgens Sneijder en Verberne doen de andere winkels die bij hun keten zijn aangesloten het net zo. Dat geldt volgens een woordvoerder van het filiaal van Dirk van den Broek in Amersfoort ook.
"We proberen iedereen zo goed mogelijk te helpen." Vele reacties kregen Inge Tacke en Ruud van Zomeren de afgelopen dagen. Zelfs met het aanbod van hulp bij het winkelen. Daar zijn ze niet naar op zoek. Maar met de manier waarop de situatie nu is opgelost, zijn ze blij.
"We hadden al de afspraak om van tevoren een lijstje aan te leveren. Daar heb ik geen enkele moeite mee," zegt Van Zomeren. "Maar daarmee moeten stoppen, is natuurlijk iets anders."
Voortaan gaan hij en zijn vrouw gewoon weer naar Albert Heijn aan de Smitshof. "Zo opportunistisch ben ik dan ook wel weer. De winkel is op drie minuten afstand, alles is er te koop wat ik hebben wil. Afgelopen week heb ik allerlei capriolen moeten uithalen om alles in huis te halen. Bovendien, ik heb mijn punt gescoord." (AD 11-07-06)
***De winkelindeling uit het hoofd leren, eraan denken dat koek vaak in de buurt staat van de koffie, luisteren naar gezoem van koelingen, gepiep van kassa's. Allemaal zaken die kunnen helpen bij het winkelen als iemand niet goed ziet. Jellie van Dijk is ontwikkelingsbegeleider bij Bartiméus, voor mensen die slechtziend of blind zijn. De meeste cliënten zijn niet helemaal blind, maar dat betekent niet dat boodschappen doen eenvoudig is.
"Meestal leren we dat je het beste iemand kan meenemen om te assisteren. Dat zal in de praktijk ook heel vaak gebeuren," zegt Van Dijk. Toch doen veel mensen met een visuele handicap hun boodschappen het liefst zelf. "Wij trainen dan in het onthouden van de volgorde van de winkel, de indeling van de paden. En mensen kunnen voelen, ruiken, luisteren en vragen aan klanten die in de buurt staan om hun boodschappen te vinden. Een volledig blind iemand doet in een vreemde winkel niet makkelijk boodschappen. Maar er is altijd wel een manier. Luister bijvoorbeeld naar de piepjes om te horen waar de kassa's zijn. Daar vraag je dan of iemand kan helpen."
"De service om mee te lopen of boodschappen klaar te zetten is natuurlijk het mooist. Doe dat in goed overleg en op een gunstig tijdstip. En laat ze dan een goede boodschappenlijst meenemen, die rekening houdt met de indeling van de winkel", zegt Van Dijk. "Voor mensen die slecht zien zijn goede contrasten en verlichting heel belangrijk. Net als duidelijke prijzen met contrastrijke cijfers. Verschillende kleuren op bijvoorbeeld de vloer kunnen ook helpen. Reclamedingen in het pad maken het juist moeilijk om zelf boodschappen te doen."Bezorgdiensten zijn soms een optie, "Maar helaas hebben veel visueel gehandicapten geen werk en dan is het erg duur."(AD 11-07-06)
***Schrijver/cabaretier Vincent Bijlo is vanaf zijn geboorte blind, maar dat heeft hem er nooit van weerhouden om iets te laten.
In zijn roman 'Achttienhoog' (de titel verwijst naar studentenflat IBB in Utrecht) beschrijft hij hoe hij als student boodschappen deed. "Ik deed het altijd hetzelfde als dat stel uit Soest. Het was 1985, faxen waren er wel, maar die had ik als arme student natuurlijk niet. Dus ik typte mijn lijstje op de typemachine. Die had geen inktlint, maar zo'n balletje met poeder. Als dat leeg was hield het ook echt op. Dan gaf ik braaf mijn lijstje aan de man in de winkel en dan zei hij: "Oh, je wil vandaag niets hebben?"
Ik typ natuurlijk blind, - letterlijk dan - en daarbij gebeurde het wel eens dat een hand verschoof. Dan wilde ik bijvoorbeeld een nuts en dan stond er op mijn lijstje 'nuyd'. 'Wat is dat in godsnaam?', kreeg ik dan te horen. Of ik wilde vier biertjes en kreeg er 44. Dan kwamen ze met een enorme tas aansjouwen."
Hoe hij het tegenwoordig doet?
"Via internet of samen met mijn vrouw," zegt Bijlo. "Maar het is natuurlijk belachelijk als zo'n bedrijfsleidertje in Soest opeens een einde maakt aan zijn service. Ik heb me daar enorm kwaad om gemaakt. Als ik Ruud van Zomeren was zou ik tegen die man zeggen dat ik mijn boodschappen dan zelf wel deed. Ik zou van alles omver gooien en er zo'n onbeschrijflijke puinhoop van maken dat hij snel zou zeggen: 'We doen het wel weer op de oude manier' " (AD 11-07-06)