Onder ons gezegd en gezwegen

Onder ons gezegd en… toen bleef het stil

Iedere woensdag ga ik sporten en na afloop haalt Berry me op. Zo ook deze keer. Vanuit de kantine heeft men zicht op de zaal waar we ter afsluiting grondoefeningen doen. Berry kwam binnen, het was er stikdruk, en ving het volgende gesprek op…. Buikspieroefening op grond

“Goh, zou die ene echt niks zien?”
“Volgens mij niet want ze draagt toch een bril!”
“Dat kan ook voor de sier zijn.”
“Zou dat??”
Berry… “Niet direct. Inderdaad, mijn vrouw is écht helemaal blind. Ze draagt die bril ook tegen mensen zoals jullie die haar toch al zo aangapen. Maar ze vindt het vooral gewoon leuk om een bril te dragen.”
“Er zit wel verschil in of je blind geboren bent of later blind bent geworden.”
Berry… “Ja klopt en dan krijg je ook weer dat verhaaltje van een blinde wil niet ruilen met een dove en een dove wil niet ruilen met een blinde.”
“Nou ze kunnen op de dag van vandaag toch veel hoor.”
Berry… “Klopt, laseren en al. Maar doorgesneden oogzenuwen zijn niet te repareren. Kim is gelukkig iemand die niet bij de pakken neer gaat zitten maar verder gaat met haar leven. En mocht je zelf nog ergens problemen mee hebben of zo dan kun je altijd aan haar vragen hoor want ze is maatschappelijk werker, dus ze kan je altijd nog wel ergens mee helpen!”

Toen was (en bleef) het heel stil…
Totdat ik, niksvermoedend, de kantine binnenkwam: Hallooooo!!

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

10 reacties

  4. Kim, het kan nog veel erger. We woonden nog in de Tivolistraat, het was net een jaar na het ongeluk, toen een buurman ons vroeg of jij ‘het’ al geaccepteerd had. Als wij met kromme tenen antwoorden dat dat niet zomaar gaat reageert hij met ‘nog niet?’ Van zo’n gebrek aan inlevingsvermogen vallen wij helemaal stil. Dat geeft hem de gelegenheid er nog een schepje bovenop te doen: ‘Was ze intelligent?’ Wat hadden we daar op moeten antwoorden? ‘Was jij maar half zo intelligent als zij!?’
    Je ouders

    Beantwoorden

  5. Ha, lijkt wel een familiereünie hier. Nu moet ik er wel om lachen, om dat voorbeeld, maar kan me goed voorstellen dat er voor jullie toen weinig te lachen viel. Ik kan me er niks van herinneren, verdrongen misschien?!! Ik weet nog wel dat dat zelfs in het ziekenhuis al aan me werd gevraagd door een verpleegkundige van intensive care, die me later op de afdeling eens op kwam zoeken. Ik weet ook dat ik dat een rare vraag vond, het heel vreemd vond.

    Beantwoorden

  6. Ik ben met stomheid geslagen, eerst al door het verhaal van je vader en dan komt die verpleegkundige er nog eens bovenop!
    Zo te zien kan elke halve gare dus verpleegkundige worden én buurman.

    Beantwoorden

  8. Berry zit te glunderen nu ik dit zo voorlees aan hem. En ik straal van oor tot oor, een en al herkenning, want je hebt helemaal gelijk!! Ach weet je, zulk soort opmerkingen heb ik vaak genoeg gehoord, soms nog wel en daar leer je mee omgaan. Hoewel, soms doet het pijn of is het op zijn zachtst gezegd vervelend. Ik zal nog wel eens wat bij elkaar sprokkelen aan voorbeelden.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.