Nagedachtenis, lied Jeroen

Nagedachtenis

Guus Meeuwis en Vagant – Jeroen

Kil en stil en lege straten, praten gaat niet zoals ik wil
Verstoord een woord, tekens, gedachten, wachten aan een tempelpoort
Loop en hoop ik langs gangen vol van jouw verademing
Een tekening van geestrijkheid, gedrevenheid en schittering
Voelt een koelte als een rilling
trilt ineens jouw aanwezigheid

Weet, vergeet niet hoe wij waren
verklaren daden wat jij deed
Tomeloos en grenzeloos, liefdevol omarmen naasten jou

Nu nog steeds als je bij ons bent om ons heen, misschien als geest
Weet je nog dat wij de wereld zagen als een bol vol vrolijkheid
Die met al haar moois en lekkers
jou was toegewijd

Vrienden, Kerels, bondgenoten, kameraden, lotgenoten
Jeugd en pubers, mannen voor de toekomstdronk
Kroegenlopers, boekenlezers, Fisher-zangers op ’t veld
Solidairen, solitairen
door het leven over dood

Is een vriendschap over als je plotseling bent heengegaan
Houdt het op je goed te voelen als je aards bestaan veranderd is
Als je aards bestaan veranderd is, betoverd en over is
In herinnering geslepen als een heldere edelsteen

Niemand weet waar je bent
of waar je heen bent gegaan
Ik voel je hier soms naast me
Ik voel je hier soms naast me staan