Loonse en Drunense duinen

Loonse en Drunense duinen

Gisteren reden we metdat mooie weer lekker naar de duinen. Daar bleek het erg rustig te zijn, in de bossen was nauwelijks iemand. Maar het terras daarentegen zat hartstikke vol. Daar zijn we maar aan voorbij gelopen om ons hondje eens flink te laten rennen! En zelf ook te genieten van de mooie dag!

Kim in de duinen

Onze Zeppo is er moe van…

Zeppo rust uit

Hoe zou dat toch komen?

Zep rent richting Kim

Heerlijk hoor om zo samen met je hond te genieten van de natuur. En om eens een keer niet aan elkaar vast te zitten!

Nationaal Park Loonse en Drunense duinen

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

31 reacties

  2. Gewoon, me focussen op mijn hond, scherp stellen en klik. en hoewel mijn Zep veel kan ben ik toch blij dat fotograferen daar niet onder valt. Stel je voor. Manlief was ook van de partij. Maar de foto’s die ik van hem heb gemaakt heeft ie zelf gehouden, flauw hè, want hij vond ze lelijk. Tja.

    Beantwoorden

  10. Haha, zou je willen, dat eerste dan. En als de tijd vliegt schijnt dat positief te zijn, dus veronderstel ik dat je een goed weekend hebt
    gehad?! 😆

    Beantwoorden

  12. Tja, er is maar 1 tijd en die kun je maar op 1 manier besteden hè. Tenzij je tot de categorie mensen behoort die meerdere dingen tegelijk kunnen. Maar morgen is het maandag dus weer tijd genoeg voor msn!

    Beantwoorden

  17. Mike, ik ben blij dat je niet schreef: je bent ineens oud geworden zeg!! Want die andere foto hier op mijn log is enkele jaartjes oud. En ja, toen was mijn haar nog een halve meter korter. Wat kan tijd veel doen hè! 😉

    Beantwoorden

  20. Ja Leendert, veel water geven en het groeit als kool! 😉
    Bij mij was het voorheen ook maar een centimeter of 3 denk ik, en nu inderdaad al langer dan 50 centimeter.

    Beantwoorden

  23. Zijn dit de Loonse en Drunense duinen, of ben je dat hele eind naar Zandvoort gereden? 😉
    Mooie foto van Zeppo, vind het nog steeds wonderlijk dat je foto’s maakt 😉
    jullie zijn weer lekker bezig he, hierboven hahaha

    Beantwoorden

  25. En Pierre , wat heeft ze gewonnen 😉
    Misschien dat we daar in onze vakantie ook weer eens naar toe gaan, als we in Chaam zitten. Pfft, da’s pas in september. Zien we het ook eens bij daglicht hahaha 😉

    Beantwoorden

  26. Mevrouw, u heeft een dagje in de Loonse en drunense duinen gewonnen, met na afloop een versnapering op het naastgelegen terras…

    Beantwoorden

  28. Onze Pierre vond dit al, de rest volgt nog:
    De tekst is geschreven door frater Francino (Frans van Hoof) van de Fraters van Tilburg die de jongensschool in Udenhout beheerden.’ Frater

    Francino Het Unents Boerke
    Ik koom uit ‘n dörpke in’t midden van Brabant
    ‘t is op de laandkaort haost nie mir te zien
    toch wonen er meensen, ‘n goei vèèf, zes duuzend
    da’s meer dan da gullie gedaocht had misschien.
    De naom van m’n dörpke zulde ok wel nie kennen
    toch is ‘t er een da ge iederen daag ziet
    want ge kent toch ons duinen waor veul vremde komen,
    nouw witte da ons dörpke Udenhout hiet.
    Ge vraogt of ‘t groot is, nou da valt niet tegen
    as ge ‘t rondloopt, ge zud’er ‘nen daag over doen.
    Toen ik klein waar heb ik ‘t duk afgelopen
    mar ik zeg oe ‘t schilt veul of ge’t nouw doet of toen.
    We hebben vier straoten, daor kunnen we’t mee stellen
    de naomen allee, die ken’k nie zo nauw
    mar as we ‘nen vremde de weg uit gaon duien
    dan schudden we naomen bij de vleet uit de mouw.
    Ik kwaam op ‘nen keer van de Zaandkaant gereje
    op ‘n fiets, zoas ge ze nergens mir ziet,
    meej slèèk aon de speeken en vlaoi aon de velling
    zo een van hard trappen en nog nie opschiet.
    Ik docht nouw ik toch de Kappesienen veurbij ben
    kan ik hendig es rusten op ‘t Gommelen, nie?
    stèrk as een van die goej bruine paoters
    kan zien of m’n glaoske nouw bruin of wit zie.
    Mar krek da’k m’n been over ‘t zaoltje woj lichten
    heur ik plots van aachter ‘n vervaorlijk geluid
    ‘t waar wir zo’n sleej van unnen rèèke uit’t Noorden
    ze remde en stopte en hij kwaamp eruit.
    Meej ‘n stem veul rèèker dan de mèn of de jullie
    begos ie ineens: “Goede avond, pardon,
    zeg kunt u me wijzen de weg naar de duinen”.
    ‘t’Is eerlijk, mar ik kos ‘m mar amper verstaon.
    Ik gauw in m’n harses ‘n stafkaort aon’t schetsen
    en zee “Jaozeker, mar d’r zèn er zoveul
    ge kunt over ‘t Endeke, ‘t Törp, de Schoorstraot
    en dan langs da veldje waor ik lapbònen teul”.
    “Ge kunt ok langs de Kroleik, d’n Jaoger, d’n Duinwal
    dan komde bij Kruijssen, ge wit wel ‘t hotel
    daor ziede ‘nnen hillenhoop sleejen parkeren
    en verder affijn nou dan vende ge’t wel.”
    Mar wilde veur dè’ge in d’n duin bent gekomen
    genieten van al wa ons döprke oe biedt
    dan motte hier afslaon, over ‘t Winkel naor’t Hooghout
    toeda’ge in de verte ‘n stel schòrstenen ziet.
    Dan rijde mar deur d’n Braobersen Hoek in
    Ge komt in D’n Zestien daor houde rèchtsaon
    Ge volgt daor d’n kèrspoor, da kunde nie missen
    Dan komde vaneiges in de Haoresebaon.
    Die rijde mar aaf toe ge komt bij d’n Oven
    daor ziede op ‘nen afstaand ons nieuwe station,
    da is wel de moeite wert da te bekijken
    veural da beruchte Unents perron.
    Dan bende al gauw in ons hoofdstraot gekomen,
    ge mot efkes waochten, de boms die zèn dicht
    dan rèjde naor ‘t kruispunt, passeer daor ‘t raodhuis
    dan ziede de kerk en ‘t sint-Petrusgesticht.
    Mar die moette stillekes links laoten liggen
    ge mot langs’t Vincentius, da hil groot gesticht
    daorachter ‘t kastiltje “De Strijdhoef” zo hiet ‘t
    en dan hedde daor links nog diejen hiil lange sticht.
    Dan rèjde mar deur toe Joske Verhoeven,
    ge wit wel da huis mee daor veur diejen tuin,
    die heej veur z’n heg ‘n hiil groote plaot staon
    die wèijst oe de weg naor hotel Bos en Duin.
    Ik mènde toen da’k munnen plattegrond afhaaj,
    mar ik haj nie gedaocht aon Klein Dùtslaand, d’n Braand
    ut Boerenverdriet en de Kuil en de Mortel
    die heuren toch ôk bij ut Unentse laand.
    ‘t Broek, de Vèèf huis en de Gruis schón vergeten
    mar ik daocht, da is veur ‘nnen volgende keer.
    De moter start aon, hij stekt zunnen pèèl uit
    en nao efkes ik zaag ut ding nerreges meer.
    Veul meensen die denken: d’n Unent, ‘n dörpke
    wa straoten ‘n kerkske meej rontelom wa huis,
    mar ge he’t nauw gezien dè ‘t lang nie zo mis is;
    kom gauw naor ons Keejke die waocht op men thuis.
    En wil ‘t geval da’ge’t nog niet zut weten
    dan zèdde toch sufferds van de bovenste plank.
    Zo’n dörpke da moes niemes kunnen vergeten,
    bewaor dees herinnering, ‘t stemt oe tot dank.

    Beantwoorden

  29. Hier heb ik wel iets gevonden over Bos en duin. Het is rolstoeltoegankelijk en er is een invalidentoilet. De openingstijden weet ik niet zeker, bij mijn weten is het iedere dag geopend.

    Beantwoorden

  30. Ik wilde gij hertelijk bedanke veur dit schoen gedigt 😉 Tis werkelik vermakelijk en ik zoude oe gerne dit heuren veurlesen, da mot razend plezant zien om te hore…
    Ik word helemaal weemoedig ervan, ik zou zo graag mijn moeder nog een Wiers heure kalle met dr zusters (zucht)….
    Zelf kan ik het spreken, maar wel verstaan. Mijn moeder sprak alleen maar Limburgs met als ze in Weert was, of met een van haar zussen aan de telefoon was.
    Dank je wel voor het opzoeken, en misschien dat we op een doordeweekse dag moeten gaan, en niet op een maandag, want dan zijn de meeste cafeetjes gesloten. We hebben vaak met hongerige magen en volle blaas, met ons neus tegen het glas van een dichte deur gestaan 😉
    Mag ik dat Brabantse verhaal kopieren?

    Beantwoorden

  31. Dan zou ‘k ut oe veur loaten lezen deur dun Ber want diene meens kan dè veul beter dan men.
    Tuurlijk mag je de tekst meenemen, heb ik zelf ook gedaan!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.