Long’s column

Long’s column – December 2004

Er doen allerlei geruchten de ronde, de laatste maanden. Verhalen, insinuaties, verdachtmakingen, suggesties, veronderstellingen. Geert Wilders zou…, men vermoedt dat Prins Bernhard…, Hirsi Ali heeft wellicht…

Er schijnen bepaalde moslims… In ultra rechtse kringen worden…

De nieuwste roddel betreft Arafat. Op internet circuleren verhalen dat de Palestijnse leider zou zijn overleden aan AIDS. De vroegere speechschrijver voor het Witte Huis, ene David Frum, de bedenker van de term “de as van het kwaad”, claimt dat Yasser A. gestorven is aan die ziekte.

Er wordt beweerd dat geheime inlichtingendiensten kunnen bewijzen dat Arafat homosexueel was. Dat hij voor de schijn was getrouwd en dat zijn vrouw daarom niet bij hem woonde. Hij zou “het” voornamelijk doen met zijn lijfwachten en daarbij ook nog een hoop lawaai maken.

Nou zullen wij, in ons tot voor kort als tolerant te boek staande landje, wellicht nog kunnen denken: So what! Dan zal Yasser homo zijn geweest, who cares!
Bovendien sterft het in de hele wereld van homo’s die er niet vooruit durven komen.

Daar komt bij dat de bekende homo’s in het bedrijfsleven, politiek en kunsten, hun werk meestal prima doen, dus wie zou zich er druk over maken?! Ik vind het alleen elke keer weer opvallend dat, in de officiële wereldpolitiek, het predikaat HOMO nog steeds opnieuw gebruikt wordt om iemand van een negatief image te voorzien. Wat ik tussen de regels door lees, in dat internet-gefoezel, is dat Arafat (dùs) eigenlijk een vieze ouwe flikker was en niet veel meer. Wat een droevig stemmend gewauwel.

Waar ik de laatste jaren, in toenemende mate, mijn buik van vol heb, is het elkaar klakkeloos nalullen in de pers, op TV, in het openbaar, zonder dat men zich erg om de echte feiten bekommert.

Er wordt van alles opgeblazen, terwijl de feiten, zelfs als ze voorhanden zijn, vaak worden gebagatelliseerd.
Menig sjoernalist weet allerlei insidekwesties, maar houdt ze angstvallig vóór zich, uit angst om er anders uit te liggen, bij zijn vakbroeders of bij zijn “bronnen”.
Pas als “het wild al is aangeschoten” of overleden, durven ze beerputten te openen.

En als voorbeeld heb ik daar een interessante anecdote over, nu we het toch over verkapte homosexuele politici hebben, en over geruchten.
Van een goed ingelichte sjoernalist hoorde ik, een paar jaar geleden, dat een jonge topman van de PVDA, met een lekker kontje, eigenlijk homo is, maar dat hem dringend was geadviseerd te gaan trouwen, omdat dat beter zou zijn voor zijn carrière.
E.e.a. was in kleine kring bekend, maar, volgens die sjoernalist, wordt dit soort zaken pas openbaar als het in iemands voordeel is. Dus als ze van het lekkere kontje af willen.
Wat een heerlijk leven lijkt me dat, de politiek.
En de sjoernalistiek ook wel, geloof ik.
Maar ja, in mijn jeugd was er een populair gezegde, dat luidde: de almanak en de krant brengen de leugens in het land. Dus laten we het daar maar op houden.

Intussen is mijn Duitse CD in Duitsland verschenen en het gerucht gaat dat ik daar zéér binnenkort een paar dagen naartoe ga om radio promotie te doen.
Het gerucht gaat ook dat ik daar zeer waarschijnlijk CD van de week zal zijn, op één van de grote zenders.
Maar daar kan ik nu nog niks over melden.
Hopelijk in mijn volgende column. Dan kan ik ook meteen melden hoe de reacties waren op de eerste kerstconcerten.
Het gerucht gaat dat er al zeven van de elf compleet zijn uitverkocht.
Dus wellicht tot ziens in het theater en anders tot een volgende keer.
Mag ik u groeten?

Robert Long.

Ps. van Kim
De concertzaal in Tilburg was gisteravond in elk geval uitverkocht! Geweldig, we hebben weer genoten van Long!
****
de column is afkomstig van deze site