Leven belangrijker dan werken

Leven belangrijker dan werken

Eindelijk wordt leven belangrijker dan werken

In een merkwaardig interview verschenen in de Campuskrant van de KU Leuven, zegde prof. Anton Barten (econoom):

Arbeid is geen doel op zich en zal in de toekomst volledig verdwijnen. Machines zullen later alle stresserende, monotone en vervelende jobs van ons overnemen. Daar moeten we geen schuldgevoelens over hebben. De vrijetijdsindustrie zal ons wel opvangen. Mannen zullen weer tijd hebben om lief te zijn voor hun echtgenote en te luisteren naar hun kinderen

Op de vraag of de mensen zich dan niet gaan vervelen was zijn reactie:

Verveling is niet het gevolg van te veel tijd, maar ze ontstaat omdat je uitgekeken bent op datgene waarmee je bezig bent. Vroeger was er de 60-urige werkweek, vandaag de 38-urenweek; zijn de mensen zich daardoor gaan vervelen? Er zijn zoveel manieren waarop je jezelf kan ontplooien, je nuttig kan maken. Je moet de ontplooiingsmogelijkheden die arbeid biedt ook niet gaan overdrijven. Er zijn slechts een paar banen die leuk zijn; al de andere zijn vervelend, stresserend en monotoon. Als machines die kunnen overnemen, dan hoeven wij ons daarover toch niet schuldig te voelen

Vanuit onze traditionele manier van denken over ‘arbeid’ klinkt die visie van Anton Barten op het eerste gezicht revolutionair en utopisch. Ze druist in tegen onze aangeleerde manier van denken over arbeid. Met de door onze opvoeding ingegrifte spreuk ‘arbeid adelt’ gaan wij ervan uit dat arbeid voor iedereen een recht én een plicht is. Is het dat niet waarop het onderwijs ons in grote mate wil voorbereiden, inzonderheid het technisch en beroepsonderwijs?

Bron van deze tekst is verwijderd.