Kim op d’r preekstoel

Preekstoel

Mensen die blind zijn doen niet mee in het spel van kijken en bekeken worden, dat zienden zo gretig met elkaar spelen. Soms lijkt er met een denkbeeldige krijtstreep een ruime cirkel rondom de blinde getrokken die hem op afstand van anderen zet. Hij is het voorwerp van morele zorg en aandacht, maar zelden een gelijkwaardige partner.

Soms ervaar ik dat het beeld bestaat van de visueel gehandicapte mens, dat hij is aangewezen op familieleden en kennissen, die hem brengen waarheen hij wil. Een partner zal deze persoon vast niet hebben, of die moet ook wel blind zijn! Dit is me al zo vaak gevraagd: is je vriend ook blind? Hoezo, vraag ik me dan af, waarom, moet dat dan?
Blinde
Of toen ik stage liep in het maatschappelijk werk… Jij gaat straks zeker met blinden en slechtzienden werken? Ja, ammehoela, als ervaringsdeskundige zeker!

Of men passief of actief, afhankelijk of autonoom, hulpbehoevend of zelfstandig in het leven staat, hangt niet af van een paar gezonde ogen. Ook zonder kan men zich behoorlijk staande houden. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor blinde mensen, maar is op velen van toepassing.

Rolstoelgebruikers en visueel gehandicapten horen het geregeld, de vraag die gericht is aan hun metgezel…. “Wat wil hij/zij drinken?” Daar gruwel ik dus van.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat het ook voordelen heeft. Toen ik (met mijn geleidehond) alleen met de trein reisde, heeft me dat heel wat kaartjes bespaard! Treinconducteurs wisten kennelijk niet hoe ze mij in hemelsnaam aan moesten spreken. Dus liepen ze maar gauw door en kon ik mijn (ongedateerde) kaartje bewaren voor een volgende rit. Tja, ieder nadeel heb z’n voordeel hè.

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

14 reacties

  2. Haha, zo iets ja.
    Nee, ik was voorbereid. Liet ze in de trein afstempelen door de conducteur, wat toegestaan was, en kocht daarom alleen ongedateerde kaartjes. Kon ik ze mooi bewaren als er niemand langskwam cq me aan durfde te spreken! 😉

    Beantwoorden

  3. Ik ga nooit meer met een valide winkelen, omdat ze heel vaak aan de loper vragen wat ik nodig heb. Paniek op gezicht en in stem als er 2 rolstoelers binnenrollen. Afgelopen vakantie werd er nog gevraagd of we weer terug moesten naar de sociale werkplaats, en in welk tehuis we wonen. Alsof een gehandicapte niet zelfstandig kan wonen. Ach, zo zijn er nog meer echt domme/onbeschofte vragen. Ik heb eigenlijk alleen in mijn schooltijd ge-misbruik gemaakt van mijn handicap. Ik liet me in een plas vallen als ik een repetitie niet geleerd had, mocht ik naar huis en het op een andere dag inhalen. 😉

    Beantwoorden

  5. Hannah, je moest eens weten hoeveel mensen staan te stuntelen als ze me aan willen spreken maar niet weten hoe! Ze kunnen geen oogcontact maken en dan wordt het lastig. Als ze mijn naam kennen is het simpel, zou je zeggen, want doorgaans reageer ik wel als mijn naam genoemd wordt!! 😉 Maar er zijn tal van manieren te bedenken waarmee je mijn aandacht trekt… Maar sommigen weten zich geen raad met de situatie. Prima, jouw probleem, denk ik tegenwoordig. Dat trek ik me dus niet meer aan.
    De voorbeelden die Peggy noemt zijn echt stuitend. Helaas, het gebeurt en ook ik krijg rare, kwetsende etc vragen/dingen te horen. Ik probeer er boven te staan, beschouw het als onwetendheid, maar soms doet het wel pijn. En verder is het op z’n zachtst gezegd merkwaardig dat aan mensen met een handicap zo’n persoonlijke vragen worden gesteld door volkomen vreemden, terwijl zij dat aan valide mensen nooit zullen vragen!
    Er misbruik van maken, Peg, deed ik eigenlijk ook (bewust) alleen tijdens mijn studie. Heeft zeker zijn voordeeltjes gehad….

    Beantwoorden

  6. Grappig dat Cruijfiaans nu algemeen Nederlands wordt.
    Verder een heldere uitleg. Oogcontact is belangrijk in een gesprek en als dat er niet is, dan raakt iedereen in de war. Duidelijk dus.

    Beantwoorden

  7. Frank, kijk, je zegt dat mensen in de war raken als er geen oogcontact mogelijk is. Maar hoe zit dat dan met mensen die in een rolstoel zitten? Zij worden vaak ook niet rechtstreeks aangesproken?!

    Beantwoorden

  8. ben ik ook nog even. Wat dacht je van mensen met een spraakgebrek? Ik heb dat namelijk ook als ik echt ziek ben, maar als ik toch al rare opmerkingen krijg zonder dat ik een woord heb gezegd, wil ik nog wel eens reageren met een héél spastisch spraakgebrek. Das pas echt schrikken;) Gelukkig worden de kinderen in het dorp niet meer ruw bij me vandaan getrokken.
    Kinderen benaderen me wel heel open en stellen normale vragen. Daar kunnen volwassenen nog wat van leren. Ga slapen peg.

    Beantwoorden

  9. Weet je, in andere landen is het soms erg brutaal of gewoon onfatsoenlijk om de ander recht in de ogen te kijken, nou ja, behalve dan wellicht in geval van het vervolg op enigerlei liefdesbrief of zo…
    Hier in Nederland houden we van controle: “kijk mij eens recht in de ogen… wat heb jij daar zojuist gedaan?”. Hihi.
    Vanwege de blindheid houd ik mij niet aan de strakke protocollen: ik loop soms net naast het zebrapad, ik pak soms mis bij het handenschudden etc. Dat is natuurlijk helemaal fout. Een minister van inburgeringszaken zou er vandaag de dag helemaal van op tilt slaan…

    Beantwoorden

  10. Peggy, ik heb zo’n ervaring met een kennis van me. Hij is behoorlijk spastisch en heel moeilijk verstaanbaar. Samen met hem en een paar anderen ging ik eens keuringen uitvoeren op de toegankelijkheid en bruikbaarheid van winkels in de binnenstad. Nou, hoe hij soms benaderd werd door het personeel? Ik werd nog aangesproken met “mevrouw” maar hij werd behandeld alsof ie een onmondige peuter was, net alsof het een klein kind was. Erg vernederend. Ik geloof dat hij erom moest lachen.

    Beantwoorden

  11. Mooi zo, als hij er om moet lachen staat hij boven de domme opmerkingen. Het is soms gewoon heerlijk lachwekkend om mensen zo te zien stuntelen
    Misschien dat ik binnenkort een logje schrijf over een paar verschrikkelijke domme opmerkingen. Ha, moet wel een keuze maken dan :Knipoog:

    Beantwoorden

  13. haha, nee hoor ik probeer het kort te houden. Veel mensen houden niet van lappen tekst, die hebben daar té veel haast voor. Ik heb er al één opgezet, met een link naar jouw verhaal. Oeps, had ik waarschijnlijk eerst moeten vragen. Mag het?
    Ik doe er denk ik 3, misschien iedere week 1 :Glimlach:

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.