Geen beperking

4 reacties

1. Goede zaak! Guido beschrijft vogelkijkhutten in Nederlands om er wellicht een boek van te maken. In zijn beoordeling van elke hut weegt hij mee of het rolstoeltoegankelijk is.

   Beantwoorden

2. Leuk Meia, en heel zinvol.

   Ik vond nog iets dat misschien ook relevant is:

   Inventarisatie toegankelijke wandelpaden en ommetjes in Nederland. Er zijn in Nederland veel wandelpaden, die goed toegankelijk zijn voor mensen met een lichamelijke beperking. Heel vaak ontbreekt echter goede informatie hierover. En als die informatie wel beschikbaar is, blijkt deze vaak lastig te vinden.

   Het Kenniscentrum Groen & Handicap gaat hier met het project “Toegankelijke wandelpaden” verandering in brengen. Het doel van het project is om een overzicht te maken van alle toegankelijke wandelpaden en ommetjes die er in Nederland te vinden zijn in natuurgebieden en stadsparken. Het gaat daarbij zowel om de toegankelijkheid voor rolstoelgebruikers en scootmobielgebruikers, als voor blinden en slechtzienden. Dit overzicht zal te raadplegen zijn via de website http://www.natuurzonderdrempels.nl . Het project zal in de week van de toegankelijkheid (eerste week oktober 2011) van start gaan.

   Hiervoor moet natuurlijk eerst de nodige informatie verzameld worden. Voor een deel kan het Kenniscentrum met zijn vrijwilligers deze informatie verzamelen uit terreinbezoeken, die jaarlijks gehouden worden. Maar met een beperkt aantal vrijwilligers gaat dat wel heel erg lang duren. Daarom doet Groen & Handicap een beroep op alle lokale en regionale gehandicapten- en patiëntenorganisaties. Op de website http://www.natuurzonderdrempels.nl kunnen zij vanaf 1 oktober 2011 een formulier invullen met gegevens over toegankelijke wandelpaden bij hen in de buurt. Daarnaast zoekt Groen & Handicap contact met mensen met een lichamelijke beperking die in hun omgeving toegankelijke paden of ommetjes kennen. Deze kunnen gelegen zijn in parken of openbaar toegankelijke natuurgebieden.

   Beantwoorden

3. Goed om te zien dat je weer actief weblogt.

   Ik kom hier weer wat vaker om al het verse door te lezen. Via mijn contact met blinden heb ik inmiddels een behoorlijk andere visie gekregen en juist 1 die niet altijd in het verlengde van hen ligt. Het grootste probleem is uiteindelijk de zeer kleine groep actieve en autonome blinden. Een deel daarvan is stokganger en een ander deel loopt met hond. Voor beide gelden andere wensen. Actieve slechtzienden zijn er veel meer. Helaas is er nogal een verschil tussen slechtziend en slechtziend. In 99% van de gevallen zijn ze voor de ziende mensen niet herkenbaar. Maar enkelen lopen met een kleinere stok en/of gekleurde bril.

   Om het simpel te houden: De herkenbare blinden en slechtzienden beperkt zich in een doorsneegemeente als Alkmaar met 94.000 inwoners tot circa 20 personen. Je vind ze dus niet en ziet ze niet. Gevolg is dat de mooie ribbelroutes volgezet worden met reclameborden, fietsen en zelfs gemeente-autootjes. Blinden -die er dus vrijwel nooit niet lopen- merken dit niet en melden dit dus niet. Zienden zoals ik kunnen het wel melden en dan snapt een winkelier of stadswacht er geen bal val. Ook al omdat zij bijna geen actieve blinden of slechtzienden in hun kennissenkring hebben.

   Eigenlijk een enorm manco waar erg veel problemen door ontstaan. Het is natuurlijk niet wenselijk om meer blinden toe te voegen. Ook het actiever maken van minder actieve blinden zal niet erg lukken. Zelf zie ik uiteindelijk het meeste in meer vrijwilligers die behulpzaam kunnen zijn met bijvoorbeeld een bezoek aan een winkelstad. En liefst zoveel dat een blinde niet afhankelijk wordt van maar een paar mensen en dus zelf kan kiezen met wie zij of hij goed op kan schieten.

   Beantwoorden

4. Leuk, nu heb ik jou ook weer gevonden. Was lang niet op web-log geweest en laatst constateerde ik dat geen enkele link het nog deed.

   Het probleem dat jij beschrijft is herkenbaar en bestaat al lang, zou er ook geen oplossing voor weten. Nou, misschien ook wel maar waar het deels op neerkomt is de mentaliteit van mensen. In de blog Kennismaking met slechtziendheid staat een filmpje. We zijn met de wethouder op pad geweest en hij had een bril op die slechtziendheid simuleerde. Zijn conclusie was onder meer dat er enerzijds een taak voor de gemeente is weggelegd mbt inrichting openbare ruimte, aanleggen gidslijnen, veilige oversteekplaatsen etc. Maar dat het probleem anderzijds veroorzaakt dan wel in stand gehouden wordt door mensen, andere voetgangers of weggebruikers. Is wel zo maar ik ben bang dat het soms een kwestie van onwetendheid is. Er zijn nog genoeg mensen die geen weet hebben van de functie van geleidelijnen, die niet weten dat ze horen te stoppen voor iemand die met opgestoken stok aangeeft dat ie wil oversteken enz. Voorlichting kan helpen maar je zult altijd zien dat mensen hun fiets, reclamebord of auto gewoon op die lijn blijven zetten, gewoon omdat daar ruimte was of het het snelst was.

   Verder denk ik aan de kip en het ei… omdat er ook blinden en slechtzienden zijn die nauwelijks de deur uit gaan vanwege de ontoegankelijkheid van de openbare ruimte. Als je steeds geconfronteerd wordt met onveilige situaties, oriëntatieproblemen en wat al niet meer vergaat je de zin wel erop uit te trekken.

   Ach zomaar wat gedachten. We blijven er vanuit het platform hier aan werken en alle beetjes helpen. 🙂

   Beantwoorden

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.