De balans opmaken

Balans opmaken

Sommigen doen dat op bepaalde momenten. Bijvoorbeeld bij ingrijpende gebeurtenissen, problemen en/of verlies. Anderen kiezen er de jaarwisseling voor uit.
Ik doe het bij voorkeur niet; de balans opmaken. Ik probeer zoveel mogelijk NU te leven, zonder al teveel vast te blijven hangen aan het verleden. Of aan wat er nog niet is en misschien nooit zal zijn, beter bekend als de toekomst.

Maar op alles is een uitzondering, anders is er geen evenwicht….. 🙂

Dit jaar is het jaar dat ik kan vaststellen dat ik al precies de helft van mijn leven blind ben. Abstract gegeven. Wat is de helft? In mijn geval 18 jaar. Wat is tijd, hoeveel is 18 jaar? Geen idee, het is ongrijpbaar. En niet te bevatten.

****

Ooit was er licht in mijn leven
Toen kwam de duisternis
Wat moest ik met dit gegeven
Niks meer kunnen zien, wat een gemis

Maar hij ging weer schijnen, de zon
Al duurde het een tijd voor ik dat zag
Mijn nieuwe leven begon
Waarin ik van veel dingen genieten mag

Ik heb anders leren kijken
Er ontstond een nieuwe werkelijkheid
Met je ogen zien is dat niet te vergelijken
Het is van een heel andere schoonheid

Wat is werkelijk belangrijk
Dat is iets wat je zelf ervaart
Het ligt deels aan je houding, je visie en je kijk,
wat maakt het leven de moeite waard?

Geluk komt van aandacht voor kleine dingen!

Kim

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

16 reacties

  5. Mooi hoor, schitterend omschreven …. respect !

    is dat al weer 18 jaar geleden.

    Raar, maar als ik dit dan zo lees herinner ik me weer hoe wij het nieuws kregen van jullie ongeluk. En toen kenden we elkaar nog niet …… .
    Hoe raar kan het leven lopen ….. .

    (Voor mensen die dit berichtje niet snappen ….. een klasgenootje van mij was betrokken bij hetzelfde ongeluk …. .)

    Audreys laatste blog gepost..Carnaval op school

    Beantwoorden

  7. Je houding dwingt respect af …. hoevelen zouden niet in dezelfde situatie zichzelf beklagen. Cry ach en wee.

    Hoe je ’t ook bekijkt. Deze levenservaring heeft je deze wijsheid opgeleverd. Een unieke kans om tot werkelijk in-zicht te komen.

    Petje af ….

    Liefs Antoinette

    Beantwoorden

  8. Op de allereerste plaats wil ik je complimenteren met het prachtige gedicht wat je hebt gemaakt.
    Je hebt je gevoelens, heel duidelijk en op een mooie manier onder woorden gebracht.

    Het is prima, dat je NU leeft en eruit haalt wat erin zit. Tja, 18 jaar is een hele tijd. De helft van je leven zoals je zegt. De balans opmaken dat doen we echter allemaal weleens, wat we ook meegemaakt hebben. Dat is mens eigen en dat is een onderdeel van het leven.
    In je verleden zijn leuke en minder prettige/ingrijpende dingen gebeurd, dit zal ook voor de toekomst gelden.
    Iedereen heeft nu eenmaal een verleden, waar je overigens ook van kunt leren.
    En iedereen heeft een toekomst, waarin je eveneens prettige dingen en onprettige dingen zult ervaren.
    Ook dat hoort bij een mensenleven.

    De kunst is om te leren van je verleden en dit te accepteren met al zijn goede en minder goede kanten. En vooruit te zien met een positieve blik naar de toekomst.
    Natuurlijk zal zij minder prettige dingen in het vooruitzicht hebben, maar ook hele leuke, prettige en verrassende dingen.

    Voor mij persoonlijk werkt het zo, dat ik me op de prettige dingen van het leven probeer te concentreren. Hiermee blijven tegenslagen, tegenslagen. Maar, positief denken met een blik vooruit zal ervoor zorgen dat je beter met die tegenslagen kunt omgaan en weer eerder kunt genieten van de mooie dingen van het leven.

    Tijd is inderdaad relatief.
    Het gaat erom, wat je met je tijd doet.
    Gebruik je hem nuttig, voor anderen, voor jezelf, voor de ontspanning, voor je hobbies, ga zo maar door. Goed voor anderen mensen zijn, contact hebben met anderen en met jezelf. Blij en tevreden zijn met hetgeen je gegeven is: talenten, vriendschappen, fijne ouders, ga zo maar door.
    Geluk zit in kleine dingen, dat ben ik met je eens.
    Hier zo ik nog graag aan toe willen voegen: Dat geluk in jezelf zit en dat je bloemen van geluk zelf moet planten.

    Beantwoorden

  9. Heb het al eerder gezegd, dat ik veel bewondering voor je heb en vooral hoe je omgaat / hebt leren omgaan met het verlies van je gezichtsvermogen. Echt mijn petje af hoor!

    Liefs Fanny

    Beantwoorden

  10. Hee Kim applaus voor jou.

    Petje af hoor! Hier heb ik ook niks aan toe te voegen. Zit eigenlijk een beetje met mijn “bek”vol tanden! Ben er een beetje stil van.
    Respect! 🙂

    Beantwoorden

  12. Hoi Kim,
    Omdat ik wat zat te googlen op Kahlil Gibran kwam ik vanzelf op je weblog uit en las zojuist je gedicht. Knap werk. Je hoort bij het kleine groepje mensen dat het is gelukt om zichzelf te accepteren, ondanks de enorme tegenslag in je leven. Uit je gedicht straalt kracht en ik ben 100% zeker dat je met je weblog, veel mensen helpt. Zij putten weer hoop en kracht uit jouw levensverhaal. Ik ben onder de indruk en ga zeker je weblog en site nog eens rustig bekijken. Ondanks jouw blindheid hoor je voor mij bij de “lichtdragers” op deze wereld. Hartelijke groeten, John

    John Knapperss laatste blog gepost..Kahlil Gibran, even tussendoor…

    Beantwoorden

  15. mooi dat je dat kan meis, ik hoop op een dag ook zover te zijn, niet meer in pijnlijke herinneringen te leven en te strijden, wordt je zooo moe van, dus you go girl, geniet

    Handkiss van mij

    Beantwoorden

  16. Beste Kim,via het woord “verwondering” op Google zoekend, kwam ik op jouw indrukwekkende webside.Jouw levensverhaal en gedichten vol bewondering gelezen. Mijn eerste gedachte was dat jij zonder je visuele handicap nooit tot deze “Kim” was gegroeid in ons aardse leven.Maar de beperktheid van deze dualistische gedachte heb ik weer snel laten varen. Ik heb door jouw teksten de verwondering begrepen.

    Vr. groeten Jan Jaap.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.