Waarheid of fabel?

Is dat waar

Op www.rebuildyourvision.com staan allerlei oefeningen om je zicht te verbeteren. Kan dat? Is dat waar, kun je je ogen verbeteren?

“Nee, dat klopt niet”, stelt professor dr. Werner Spileers, diensthoofd oogziekten UZ Leuven met klem. “En dat zal ik u uitleggen. Kijk, veel mensen zijn bijziend, myoop, dus. Dat wil zeggen dat ze wazig zien in de verte, tenzij gecorrigeerd met een bril of contactlens. Vergelijk het oog met een camera die moet scherp stellen. Bij een myoop is die camera niet perfect afgesteld omdat een bijziend oog net iets te lang is. Als je in de verte kijkt, moet het beeld netjes invallen op het netvlies. Bij een iets te lang oog – we spreken hier over fracties van millimeters – valt het beeld net iets vóór het netvlies. We plaatsen vóór het oog dan een negatieve lenscorrectie zodat het beeld opschuift tot op het netvlies. Maar om terug te komen op de vraag van uw lezer: bij mijn weten verandert de lengte van het oog niet door een spier die je kunt oefenen. Onzin, dus.”

Computers

Veelgehoorde wijsheid: van computeren gaan uw ogen achteruit. Weeral niet waar, zo blijkt. Dr. Spileers: “Een computer heeft daar niks mee te maken. Vroeger werd dat ook gezegd van de wit-zwart-televisie, toen van de kleurentelevisie. Dat is allemaal net zo onschadelijk als een boek lezen. Wat wel waar is, is dat je ogen vermoeid worden, door lang te lezen, lang tv te kijken. Maar enig blijvend nadelig effect moet je daar niet van verwachten. Feit is enkel dat we onze ogen meer gebruiken dan vroeger, we stellen er veel hogere eisen aan. Beetje plat gesteld had de boer vroeger op zijn veld geen behoefte aan arendsogen. De kans dat hij ’s avonds een boek las, is allicht ook nog klein. Door onze levenswijze valt de kleinste hinder veel sneller op. Maar het is belangrijk om dat pc-indianenverhaal eens uit de wereld te helpen.”

Leesbril

Onze ogen dwalen al eens over de parking, naar de nieuwe gevangenis en weer terug naar het scherm, waarop we opzij leunen en iets vragen aan een collega. Met andere woorden: we kijken voortdurend van ver naar dichtbij. “Accommoderen, heet dat”, vervolgt Werner Spileers, “vergelijk het met het draaien aan de lens van een fototoestel. Een ooglens kan zich makkelijk aanpassen, maar dat mechanisme vermindert met de leeftijd. Als kind hebben we een oververmogen van accommodatie. Vanaf 40, 45 jaar beginnen die reserves op te geraken. Dat is nu eenmaal onafwendbaar. Je kan nog wel eventjes ontsnappen met allerlei trucjes zoals een blad wat verder van je neus houden of onder een sterkere lamp gaan staan, maar uiteindelijk moet iedereen toegeven. Maar dat verschilt natuurlijk van de ene tot de andere.”

Laser

Rest ons nog de trends op de markt: ten eerste de Excimerlaserbehandeling.
Dr. Spileers: “Het hoornvlies van het oog is bolvormig gekromd. Wat we doen bij een laserbehandeling is een kleine aanpassing van die kromming. Let wel: deze behandeling is vooral toepasbaar op bijziende mensen. Het leesbrilletje vanaf 45 jaar zal er niet door verdwijnen.”
En dan de kleine, modieuze brilletjes. Geven die wel voldoende zicht? “Geen probleem”, zegt dr. Spileers. “Op zich is daar niks verkeerd aan. Alleen zullen jouw multifocale glazen daar niet goed in passen.”

Bron: Het Belang van Limburg, 1 maart 2005