Soms

Soms

Soms, een enkele keer,
met heel veel moeite en voornamelijk toevallig,
lukt het iemand
om met beide armen zijn verdriet te omvatten.
Hij tilt het op.
Laat de deur niet op slot zijn, nu…
Hij duwt hem open met zijn knie
en loopt met grote breedsporige passen naar buiten.

Kijk uit! roept hij
want het verdriet is zo groot dat hij er niet overheen kan kijken,
en doorzichtig is het nooit.
Ver weg, in een sloot of op een drassige plek
onder populieren
of achter een scheve schutting tussen oude autobanden,
speelgoed, resten van vuur,
gooit hij het neer
en fluitend loopt hij terug naar huis.

Toon Tellegen

5 reacties

  2. Schítterend Kim!
    Er heeft ooit een billboard gehangen in het hele land, met een schattig donker kindje … die traande.
    Erbij stond “Slik je verdriet niet in, want het verlaat je lichaam niet”. Dat is mij altijd bij gebleven sindsdien, en zie hier …
    groet Roy en een heel fijn Paasweekend nog 😀

    Beantwoorden

  3. Ja, dat is helemaal waar wat je daar zegt over je verdriet weg proberen te slikken. Zo zeg ik ook altijd; je kunt er wel proberen voor weg te lopen maar het haalt je telkens weer in. Het zal je blijven achtervolgen…

    Beantwoorden

  5. All the darkness in the world cannot put out the smallest candle. The darker it is, more brightly shines the candle. instead of complaining about the dark search for your candle. Believe me; It exists…

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.