Korting en zo

Het verraderlijke van een goedkope vakantie is, of kan zijn dat je denkt een extra zakcentje mee te kunnen nemen om aldaar te besteden. Helemaal als je bij aankomst op het vakantiepark gelijk een stel kortingsbonnen onder je neus geduwd krijgt. Als rechtgeaarde Hollander roep je dan uit: korting, korting, ja ja! Dat wil ik wel! Waarop eigenlijk?

Het is net zo iets als in de uitverkoop een broek zien hangen die zo goedkoop is dat je hem écht niet kon laten hangen… voor dát geld!! Doet er niet toe dat je eigenlijk helemaal geen broek nodig had. En zo wordt goedkoop duurkoop. Maar dat is de wereld van de reclame, uitverkoop… en de kortingsbonnen.

Maar ik ben er niet ingetrapt. Wat denk je van deze. Als je voor 20 euro boodschappen doet krijg je 10 euro korting in het restaurant. Klinkt aantrekkelijk. Maar de kleine lettertjes roepen me tot de orde. Ja ja, je moet dan wel voor minimaal 45 euro gegeten en gedronken hebben. Nou dan heb ik dus al gegeten en gedronken hoor, als ik dat lees! Want met tweemaal een hoofdgerecht kom je niet aan dat bedrag. Dus dan zou je, om toch maar aan die 45 euro te komen, een voor- of nagerecht moeten bestellen, een wijntje extra of kopje koffie na. Dus niet.
We konden ook een route gaan lopen in de omgeving met een GPS mee op zak. Ik heb Berry al als kompas en dat werkt prima. Dus doen we ook al niet. We konden ook nog 2 muziek-cd’s kopen voor een eurootje of 18. Nu hadden we zelf al cd’s meegenomen en wat denk je? Niet 1 van geluisterd. Overbodig dus.

Zijn wij dan van die minimizers? In zekere zin wel, het is maar hoe je het bekijkt en wat je eronder verstaat. Deze vakantie bestond voor ons uit wandelen, genieten van de natuur, van elkaar, de rust. En verder genoot ik van lezen, heel veel lezen. Ik heb tijdens deze week een boek gelezen van Nicci Gerrard, In het maanlicht. Solo net zo goed als samen met partner Sean French. Ook een boek van Nadine Gordimer, Word wakker heette het, eentje over Pakistaanse vrouwen, geschreven door Naema Tahir (kostbaar bezit). En een humoristisch en boeiend boek van Midas Dekkers, Lichamelijke oefening, waarin hij pleit voor het afschaffen van de sport. Beetje kort door de bocht maar daar komt het op neer. Oja, en het boek Dubbelspel door Frank Martinus Arion in hoorspelvorm. Viel erg tegen en dan druk ik me zwak uit. En ook nog 10 tijdschriften.

Heeft het dan zo veel geregend? Nou dat niet, al met al viel het nog best mee met het weer. Maar in deze tijd van het jaar is het vroeg donker en dan moet je je niet begeven in de middle of nowhere. Dus dat betekende lange avonden met veel tijd om te lezen.
Oh en dan vergeet ik nog dat we ook tijd besteedden aan lekker eten. Zelf gekookt of zelf gehaald.

Je hebt niet veel nodig om het goed te hebben. Maar dat is natuurlijk erg betrekkelijk. Want niet veel kan ik als erg veel ervaren..! Waar het op aankomt is genieten van datgene wat je gelukkig maakt.