Omgekeerd

Omgekeerd leven

Hoe vaak hoor je het mensen niet zeggen dat hun wens is oud te worden? Tegelijkertijd probeert men met man en macht de verschijnselen die het ouder worden met zich meebrengt te bestrijden. De strijd tegen de zwaartekracht wordt aangegaan met behulp van anti rimpelcrème en facelifts. Onder andere dan, want de markt lijkt onuitputtelijk. Dus oud wil men niet zíjn? Of in elk geval onder bepaalde voorwaarden zoals in goede gezondheid kunnen leven. Maar ja, dat heb je niet altijd voor het zeggen.

Dit doet me denken aan mijn oma van moeders kant. Bijna 91 nu, een leven van hard werken achter de rug, tien kinderen grootgebracht, 21 jaar geleden haar man verloren, later een van haar kinderen.
Woonde lang zelfstandig in een huurwoninkje, later werd dat een aanleunwoning. Vervolgens het bejaardentehuis, verzorgingstehuis en nu moet ze naar een verpleegtehuis. Misschien wordt dat wel letterlijk haar dood want altijd zei ze dat ze hoopte daar nooit terecht te komen. Oma zit te breien

Nu kan ze bijna letterlijk niks meer zelf. Heeft nauwelijks weet van de wereld om haar heen. Dan weer ineens helder en scherp, zich bewust van de uitzichtloosheid van het bestaan.
Leuk hè, oud worden? Met mijn oma in gedachten is het geen aanlokkelijk idee.
De heren Veldhuis en Kemper schreven een lied over oud geboren worden. Omgekeerd leven. Je raakt wat kwijt, je wint wat. Alleen kunnen we ook hier niet voor kiezen! Dus zit er maar 1 ding op: genieten van wat je hebt!
Baby verandert in oude vrouw, omgekeerd leven

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

11 reacties

  1. Goed verwoord Kim.
    Al jaren wil ze dood, en inderdaad als ze op een dag beseft waar ze is, (het woord Eikendonk alleen al) wordt dat haar dood. Het is allemaal zo dubbel, ze wil graag dood, en toch als kind van haar wil je niet dat ze gaat, of toch juist wel. Nuchter beredeneerd, er is een gezegde, “er is een tijd van komen en gaan”, nietwaar??

    Beantwoorden

  2. Het is een mooi lied, volgens mij ook door karin bloemen gezongen. Toch gaat het niet helemaal op, voor mij in ieder geval. Ik kan nu ondanks dat ik achteruit ga, méér dan toen ik 30 was. Als ik zeg; “Ik word oud!” Hoor ik direct; “Ik hoop het voor je!”
    Ik denk dan alleen maar, nee dank je, want ook ik wil niet naar een verpleeghuis. Ik zal er ook niet komen.
    Het leven is soms té hard, vooral als je in vlagen beseft waar je bent!
    Het einde: Slapen in mijn moeders buik……….als ik daar voor zou kunnen kiezen…

    Beantwoorden

  7. Beter, ach alles is relatief hè? Ik zei al: je wint wat, verliest wat en als je een optelsom zou maken denk ik wel dat je een completer mens bent/wordt naarmate de tijd verstrijkt.
    Maar zelf vind ik het best een aantrekkelijk idee, al is het maar voor in mijn fantasie hoor, want kijk met veel plezier terug op mijn eerste 18 jaren in dit leven! Het is alleen zo dat herinneringen vaak vertekend zijn, geromantiseerd worden. Het is maar goed dat we niet kunnen kiezen!

    Beantwoorden

  8. Het is allemaal erg tegenstrijdig. Zo heb ik een vrome tante van een vergelijkbare leeftijd. Zij zal zeker in een hiernamaals geloven en ook zeker geloven dat het daar veel beter is. Dan vraag ik me af waarom ze zo tijd zit te rekken. 🙂

    Beantwoorden

  9. Xiwel, dat kun je geen tijdrekken noemen! Mijn moeder wil al jaren dood, blijkbaar heeft ze een sterk hart. Ze zit beslist niet haar tijd te rekken. Een wens van haar gaat nog niet in vervulling!

    Beantwoorden

  10. Dan hoop ik toch dat je oma nog even een prettige tijd in het verpleeghuis krijgt. Het woord schrikt altijd af, maar uit ervaring weet ik dat het toch echt waar is dat het meestal meevalt.

    Die tekst is adembenemend.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.