Groeiproces

Groeiproces

Je blijft je hele leven bezig

om diegene te worden die je bent.

Antoine Mooij Baby verandert in oude vrouw

Het leven is bedoeld om er van te leren, om ons bewustzijn te verruimen. Om te groeien in wijsheid, kracht en liefde. Een groeiproces betekent glasharde eerlijkheid tegen jezelf. Jouw leven en de bijbehorende ongemakken zijn er alleen om je te wijzen op jezelf.

Groeien verloopt in fases, is altijd in beweging en gaat van chaos naar harmonie. Zo zetten we elke keer een stapje, ronden we een fase af om vervolgens weer opnieuw te beginnen. Dat voelt als een eindeloos proces en in zekere zin is dat ook zo.

17 reacties

  3. Hier heb ik lang over nagedacht maar ben er nog steeds niet uit. Het is een filosofisch onderwerp. Word je als onbeschreven blad geboren en leer je door ervaring of is alle kennis al aanwezig en ontdek je die gaandeweg?

    Beantwoorden

  4. Of je leert door ervaring is van persoon tot persoon verschillend. Het kan niet zo zijn, denk ik, dat ‘alles’ al aanwezig is, omdat er zoveel verschillen zijn tussen mensen. Of het komt doordat bepaalde kanten wel ontwikkeld worden, capaciteiten of vaardigheden benut worden, andere niet. Maar waarom, is dat een karakterverschil? Of laten we ons teveel opleggen, sturen, bewust of onbewust, door wat ‘hoort’, door de omgeving, verwachtingen van anderen, waarden en normen? Pfff, ik weet het ook niet. Ik ga nu eerst genieten van Frank Boeijen!

    Beantwoorden

  5. Ter overweging:
    In theorie kan bij de geboorte alles al aanwezig zijn. Mensen hebben gemeenschappelijke kenmerken maar zijn onderling verschillend. Hetzelfde zie je bij planten en dieren. Je persoonlijke plaatje waar je door de jaren heen beter zicht op krijgt, ziet er dus voor iedereen anders uit. Omgevingsfactoren bepalen voor een belangrijk deel waar de accenten komen te liggen, doordat de mens in groepsverband leeft en zich vereenzelvigt met de in die groep heersende normen en waarden. Ofwel: de appel valt niet ver van de boom.

    Beantwoorden

  6. Misschien is dat zo, is alles vanaf het begin al aanwezig. Maar toch denk ik dat dat ‘alles’ er voor iedereen anders uit kan zien… Wie weet spelen de genen een rol, aanleg. Dat de invloed van de omgeving groot is lijkt me duidelijk. Er blijft echter een verschil in hoe men met die invloeden omgaat. Men kan zich conformeren aan de groep of er zich tegen afzetten. Hoe komt dat dan, die verschillen? Ingewikkeld hoor. .

    Beantwoorden

  7. Conformeren en afzetten komen uit dezelfde bron. De mens is niet statisch maar dynamisch. Afzetten is nodig om zelfstandig te worden, een eigen plek te veroveren in de groep. Door contacten met andere groepen en het verleggen van accenten ontstaan nieuwe visies en die worden via de genen weer doorgegeven aan de volgende generatie.
    Hoezo ingewikkeld? 😀

    Beantwoorden

  8. Nee het is zo duidelijk als wat. Maar toch, maar toch. Ok, ik begrijp je uitleg over afzetten. Conformeren kan overigens net zo goed belangrijk zijn om je plek te behouden, je aan te passen. Ligt er wel aan hoe ver je daarin gaat. En dát heeft weer met karakterverschil (?) te maken. En je kunt wel van alles meekrijgen van je ouders, door hun genen, hun opvoeding, maar dat is beslist niet de enige invloed die de doorslag geeft. Want hoe komt het dan dat broers en zussen zo enorm verschillend kunnen zijn??

    Beantwoorden

  9. Voer voor biochemici.
    In het gen zit erfelijk materiaal opgeslagen van vele generaties. Wat boven komt drijven, wat dominant is, manifesteert zich in de persoon. “Je lijkt op je oom Karel”. “Je oma had dezelfde streken.” En “die is van de melkboer” is wellicht te herleiden tot een vergeten familielid uit het grijze verleden.
    Se non e vero, e ben trovato. Toch? :Knipoog:

    Beantwoorden

  10. Ja, dat lijken op die en die… Vaak vind ik dat irritant omdat het soms lijkt alsof men niks van zichzelf kan hebben, alsof dit trekje van ma komt, dat andere trekje juist van pa. Wat blijft er dan nog over? Het zal vast wel te verklaren zijn allemaal, wetenschappelijk of weet ik hoe. Feit is wel dat ik er geen bal van snap. Ik vraag me soms serieus af hoe het toch mogelijk is dat iemand op een bepaalde manier omgaat met zijn leven of problemen. Vaag hè. En ja, dat zal te verklaren zijn door opvoeding, afkomst, milieu, vrienden, leefomgeving etc. etc. En waarschijnlijk ook door dat stukje ‘ik’, dat onafhankelijk van wat ook is?! Zucht.

    Beantwoorden

  11. Nog een gedachtenkronkel.
    Alle ikjes die in een mens zijn verenigd vormen tezamen één groot IK, zoals de zee die is gevuld met water uit alle rivieren, stromen en beekjes.

    Beantwoorden

  13. Wanneer je je hele leven bezig bent te worden wie je bent,wil dat nog lang niet zeggen dat het aan het einde is gelukt.
    En velen hebben er mijns inziens ook nogal wat moeite mee als je ziet hoeveel geld er omgaat in o.a plastische chirurgie.
    Kim alle goeds leuk dat je er was. enscho

    Beantwoorden

  14. Misschien heeft plastische chirurgie er wel iets mee te maken, maar ik denk niet dat de uitspraak daarop doelt. Ik denk dat mensen eerder geneigd zijn te zoeken en te zoeken, terwijl het er in wezen allemaal al is, in potentie, maar misschien niet ontwikkeld.

    Beantwoorden

  15. Dank je voor je bezoekje op mijn logje.Ik heb respect voor je na het lezen op je homepage..wat ben jij een doorzetter…een voorbeeld voor velen.
    Ik kan me voorstellen dat jouw voelen…daadwerkelijk voelen is…..
    Een stukje god..ben jij…wij allen…broertjes en zusjes van elkaar….mag ik een beetje trots zijn op mijn zusje die Kim heet…
    liefs….

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.