Oplossing gezocht

Raden maar!

Je rijdt in een auto, met constante snelheid, met aan je linkerhand een afgrond.
Rechts van je rijdt een brandweerwagen, met dezelfde constante snelheid, waarvan het lijkt alsof hij je wil inhalen.

Voor je rent een varken, nog groter dan jouw auto, ook met dezelfde constante snelheid. Varken met vleugeltjes, beweegt op en neer


Vlak achter je vliegt een helikopter, vlak boven de grond, ook weer met dezelfde constante snelheid.

Hoe kun je stoppen, zonder dat er ongelukken gebeuren?

Raden maar, wie het weet mag het zeggen.

57 reacties

  1. Richting geven en de afslag nemen? Nou, ik weet het niet hoor! Als ik het zelf zou zijn, zou ik seinen naar de helicopter dat ie omhoog moet gaan, zodat ik af kan remmen. De rest rijdt dan wel door. Of ik zou keihard toeteren, zodat dat varken van schrik de afgrond in zou springen. Alhoewel… Dan krijg ik de dierenbescherming weer op m’n dak. Ik kan die ‘d’ echt niet plaatsen! Kom alleen maar uit op ‘doorrijden’. Hahaha!

  2. Patrick, ik moest zo lachen om dat idee van je over dat varken… zo de afgrond in! Maar dat valt dan onder de categorie ongelukken, dus niet toegestaan.

  3. Je raadseltje doet me wel denken aan een vraag die we tijdens de Marketinglessen vroeger eens voorgeschoteld kregen:
    * Je plaatst 5 puntjes op een blad: 1 linksboven, 1 rechtsboven, 1 linksonder, 1 rechtsonder, 1 juist in het midden.
    * Maak nu een vierhoek maar het moet in 1 beweging gebeuren; je mag je hand niet opheffen/je stylo verplaatsen.
    * Hoe maak je nu deze vierhoek???

  4. De oplossing zit in de opgave; die moet je grondig doornemen en dan snap je ‘m. Ik had ‘m niet door op school hoor, bijna niemand trouwens :). Goed doornemen, lezen wat er staat, en dan weet je ’t!

  5. Ja, dat is eigenlijk wel een antwoord of kan het zijn … Er staat nl. nergens in de opgave vermeld dat de 5 puntjes allen gebruikt moeten worden in de vierhoek! Er staat gewoon in: zet die puntjes, en maak een vierhoek, maar er staat niet in dat je die vierhoek dmv die puntjes moet maken, snappy??? Belachelijk eenvoudig hé, hihihi.

  6. Haha, erin getrapt. Ja, dat zijn van die instinkers. Maar dat is met mijn raadseltje ook wel een beetje het geval. Je wordt op het verkeerde been gezet.

  7. Dit werd destijds daarover in onze cursus Marketing vermeld; ’t is vrij lang maar wel boeiend vind ik:
    De essentie: conclusies uit de oefening
    * De oplossing was dom, voor de hand liggend en zo evident dat het kleinste kind ze ziet
    * U hebt de oplossing niet gevonden omdat u uzelf daartoe niet de kans gaf. U “zag” de oplossing niet omdat u uzelf dwong om niet buiten de ruimte van het vierkant te zoeken. Vierkant dat trouwens alleen in uw gedachten bestond.
    * U hebt in uw gefrustreerd zoeken aan alles gedacht: de lesgever die boosaardig was en u een opdracht gaf die niet op te lossen was, uw verstandelijke vermogens die niet voldoende bleken, uw gebrek aan wiskunde opleiding, het feit dat u moe /oud / niet artistiek / niet goed in puzzels / … bent, het feit dat u zich op dergelijke stomme opdrachten niet kunt concentreren, ….
    Kanttekening: Het is goed om voor uzelf een keer te analyseren waar u aan dacht.
    9 kansen op 10 dat u zo uw eigen zwakte, uw grootste eigen persoonlijke twijfel, uw eigen complex bovenhaalt. ..
    En dan te bedenken dat u fout gedacht hebt: waar het ook aan lag, dat u niet presteerde, DAAR lag het niet aan!! En misschien is “visie” eerder dan al dat andere in wel meer zaken de oorzaak van uw problemen!? Zou kunnen. Toch de moeite om eens te bekijken!
    * Waar u niet aan gedacht hebt, is dat u zichzelf omwille van een domme conventies, een dom vooroordeel aan het beletten was om de oplossing te zien.
    * Zoveel te harder u zich inspande om de oplossing te vinden, zoveel te harder ging dat vooroordeel werken en zoveel te moeilijker maakte u het zichzelf.
    * Uw frustratieniveau werd wel erg hoog. Sommigen werden – weliswaar onderdrukt en meestal enkel verbaal! – agressief. Anderen gingen gewoon lopen, gaven op, haakten af.
    Kanttekening: Het is goed om ook dit gedrag voor uzelf een keer te analyseren. 9 kansen op 10 dat u zo uw eigen “standaardreactie” bij stress bovenhaalt. ..
    Bedenk vervolgens of /en waar /wanneer u zichzelf nog in één of andere vorm dit gedrag ziet stellen. En dan eens te controleren waar in deze situaties de oorzaak van uw stress zou kunnen zitten.
    Eén van de problemen met stress is namelijk dat we dikwijls onder stress zitten zonder het zelf te beseffen en daardoor volharden in een boosheid terwijl we eigenlijk gewoon een minuut moeten pauzeren om de situatie op te lossen.
    Plus soms verhogen we zelf onze ellende bij stress door letterlijk één of ander “gewoontegedrag” te volgen dat even dom en onaangepast is als het vooroordeel dat ons belet in deze oefening de oplossing te vinden. Als dat zo is kunnen we met 5 minuten nadenken en een beetje oefenen ons stressprobleem voor een stuk oplossen. Geef toe: het zou kunnen. Dus: toch de moeite om eens te bekijken!
    * U was zich op geen enkel moment van uw vooroordeel bewust. U wist niet dat u een vooroordeel had. U hebt zelf, in de loop der jaren, hard en enthousiast meegewerkt aan het installeren van dit vooroordeel in het hoofd van hopen kleine kinderen. Maar u hebt dit nooit bekeken als “het installeren van een handicap”. Integendeel: u dacht er goed aan te doen omdat “het zo hoort” en “iedereen het doet”. Omdat u er nooit bij stilgestaan hebt, er nooit over nadacht, het gewoon aangenomen hebt als “een schaap uit de kudde”.
    Kanttekening: misschien werkt deze zelfde mechaniek ook wel het gegeven in de hand dat zoveel uitvinders en kunstenaars – creatieven en vernieuwers in het algemeen – ons als “excentriek” en “vreemd” overkomen.. En waarom we dikwijls zoveel moeite hebben met mensen die “vreemd” zijn, met diegenen die “anders zijn” en daardoor dingen doen die wij gewoonweg niet kunnen begrijpen.
    Zoveel moeite dat we over hen meestal praten in een soort “scheldwoorden”. Woorden die in ieder geval moeten duidelijk maken dat wij “zo” niet zijn en VOORAL: dat we zo niet eens WILLEN zijn. Denk hierbij aan courante vervreemdende “wegduw-woorden” als hippie, punker, makkaak, artiest, clochard, geitenharen-wollen-sokken natuurfreak, coke head, maffia, bendelid, crimineel, monster, … Maar ook aan de “beleefdere versies” als : consument (niet wij maar zij die manipuleerbaar zijn), patiënten (zij die in tegenstelling tot ons niet “volledig” of “normaal” zijn), politici (zij die in tegenstelling tot ons corrupt, dom en achterbaks zijn), de pers (de smeerlapjes die, in tegenstelling tot ons, de privacy van Lady Di niet respecteren en X1 geloven), .. . Woorden die op hun manier allemaal duidelijke “afhaakreacties” zijn van mensen die, net als wij in de oefening, het op een gegeven moment niet meer zien zitten en de handen in de lucht gooien. Met daarbij, vooral in de eerste groep soms nogal expliciet agressieve ondertonen!
    Allemaal omdat wij het “oplossingsveld” van die ander niet kunnen zien door onze oogkleppen? Ik weet het ook niet, maar het geeftin ieder geval te denken.
    Hebben we daarom en daardoor zoveel moeite om met “vreemden” te leven? “Integratie” en “aanvaarding” zou – als ons inzicht hier juist is – immers betekenen dat we daarvoor onze eigen vooroordelen moeten overboord gooien. En we hebben hier aan den lijven ondervonden hoe moeilijk en pijnlijk dat is. Plus het is vermoeiend. En het kost tijd, tijd die we meestal niet hebben (of voor dit probleem niet willen vrijmaken?!). Want “voordelen overboord” betekent dat we iets niet langer “zomaar” kunnen aannemen omdat “het nu eenmaal zo is”. Dat we alles van vooraf aan zelf moeten gaan bedenken en evalueren. En dus ook aan ons zelf moeten bekennen dat we eigenlijk van nature toch meer “schaap” zijn (in ieder geval geweest zijn!) dan we onszelf in regel willen bekennen.
    Vandaar dat nogal wat filosofen en andere denkers stellen dat de groei van extreem rechts in de Westerse wereld eerder een uiting van intellectuele luiheid dan van fundamentele “slechtheid” of intolerantie is. Wat de Amerikanen LSC noemen: te lui (Laziness) om zelfstandig te denken, te lomp (Stupidity) om de feiten achter de gladde verhaaltjes te zien, en te laf (Cowardice) om met “de ander” echt te confronteren in een gesprek en zo alsnog de realiteit te zien.
    En het is in dat kader dat men vervolgens beschuldigend naar Tv – en dan met name naar commerciële zenders en reclame – wijst. Genoemde zenders zouden immers alles zo voor hun kijkers voorkauwen, dat die kijkers het zelfstandig denken letterlijk verleren omdat het niet meer hoeft en het alternatief “zo gemakkelijk en aangenaam” is. In die optiek worden zenders dan “manipulatoren” en Big Brothers, en kijkers “couch potatoes” – compleet van elke menselijkheid ontdane, inerte, apathische schapen.
    Reëel? Ik weet het niet. Misschien wel. “Voorkauwen” is inderdaad wat wij professionelen in commerciële communicatie doen. Liegen en bedriegen niet, daar blijf ik bij. Maar voorkauwen wel. En het is een feit dat onze luxemaatschappij ons stilaan het idee geeft dat we alles wat we willen kunnen krijgen mits het juiste machientje of het juiste pilletje. Misschien maakt de combinatie ons inderdaad intellectueel lui. En “intellectueel lui” betekent letterlijk dat we het “schaapachtige” in onszelf nog meer gaan benadrukken, dat we volgzamer worden. Ik weet het niet. In ieder geval toch een doordenker!
    Misschien ligt in diezelfde vooroordeel-blindheid ook de verklaring van het feit dat wij nogal gemakkelijk denken dat creatief zijn aangeboren is. Is dat ook gewoon een excuus om niet te zoeken naar de “artistieke” truc om “halverwege” ons leven ineens alle vooroordelen te “zien” en overboord te gooien?
    Food for thought!
    * Uw reactie op de oplossing , toen ze uiteindelijk kwam, was niet een reactie van “Oh, wow. Goed gevonden. Knap.”
    Maar eerder iets van “Stom, lullig. Had ik ook kunnen vinden maar ik zocht gewoon iets moeilijker, iets beter, iets intelligenter. Had ge mij gezegd dat stom ook goed was, had ik dit ook wel even gevonden”.
    En eigenlijk, diep in uw binnenste een beetje vijandigheid ten opzichte van de lesgever. Zij had u “gehad”, in de luren gelegd, “belachelijk gemaakt”, uw tijd verknoeid. Goed voor één keer en bij wijze van joke maar zij moet dit zeker niet denken dat dit haar nu beter maakt dan u. Ze heeft het per slot zelf ook maar in een boekje gevonden.
    Kanttekening: vergelijk deze reactie een keer met de reactie van de meerderheid van de mensen op de echt goede reclames en reclameslogans type Hoegaerden en Dash. Dom en voordenhand liggend niet waar?
    En kijk nu eens naar de reclames die iedereen “gedurfd” en “creatief” vindt. Campagnes als Benetton en “hoe heet dat water in die groene fles ook al weer”. Of die blote dame van Citroën, de “borsten” van HM en Wonderbra, … Ziet u de conventies? Herkent u de “stoutheid” zoals uw ma ze u geleerd heeft?
    En bedenk dan eens welke van deze campagnes “werken”, welke u gelooft, op welke u reageert. Of koopt u ook Dash omdat de reclame niet werkt maar omdat het gewoon het beste poeder is dat het witste wast?
    * U zag en ziet zichzelf als “normaal”, rationeel, kritisch … en dat bent u ook. U functioneert meer dan behoorlijk in de maatschappij en uw job. U veroorzaakt geen rampen en boekt regelmatig successen. En u bent zich verder van geen vooroordelen bewust.
    De oefening heeft u bewezen dat u ze wel hebt, maar u zou niet weten waar in uw hoofd er nu nog zitten. En toch zijn ze er. En ze bepalen grotendeels hoe u tegen het leven aankijkt. Op de grote dingen én de kleine. Het feit dat “buiten de lijntjes” niet mag en lelijk is. Het feit dat men geen naald in een hooiberg kan vinden omdat men de hooiberg niet mag verbranden (waarom niet? Hebt u hooi nodig of die naald?). ….
    * Iemand vragen “welk vooroordeel hebt u” of “welke visie hanteert u” geeft niet altijd een bruikbaar antwoord. Integendeel.
    Omdat u, ik en ieder ander mens gewoon het gross van de eigen “vooroordelen” en grenzen niet kent.
    MAAR – en dat is een belangrijke maar – : je ziet het als buitenstaander wel aan mensen. Je herkent vrij gemakkelijk andere gedachtegangen, andere culturen, andere zienswijzen in anderen. De weg naar het vaststellen is hier niet “vragen” maar “observeren”.
    Kanttekening: “Observeren” is een kunst op zich, een kunst bovendien waarin we eigenlijk als leek niet of nauwelijks geoefend zijn. Plus een kunst die voor een groot stuk gebouwd is op een aanzienlijke levenservaring: we herkennen namelijk gemakkelijker dingen die we zelf ook al eens beleefd of meegemaakt hebben. En kunst ook die grotendeels steunt op afstandelijkheid: naar mate men minder bij het te observeren ding betrokken is, wordt observatie gemakkelijker.
    Vandaar onder andere dat bedrijven en professionelen zo dikwijls beroep doen op “onafhankelijke consulenten” en “externe medewerkers” om de eigen bedrijfswerking te observeren.

  8. Ja, Annabee ook en ikzelf herkende hem eveneens. Dat is net als met het spel Triviant.. Zovaak gebeurt het me dat ik denk: hé die vraag ken ik… maar helaas ben ik het antwoord vergeten!

  9. Ja, of je kan de tekst ook eens apart loggen; is misschien interessanter en duidelijker voor de bezoekers, maar je moet maar zien hé (door die roze bril van je) :Glimlach:

  10. Juppa, je bekijkt het maar :). Ik ga nu lekker wat voorbereidingen voor het eten van morgen treffen (wortelpuree = aardappelen en worteltjes al schillen), en nog wat afwassen. Daarna lekker dodo doen. Doeg, slaap ze en tot later!

  11. Gewoon door rijden, dat varken houdt het toch niet zo lang vol meer, en gaat vanzelf aan de kant. De afgrond aan de linkerkant is op den duur ook weer weg, waar je dus mooi kunt stoppen.
    Jemig, ben nog niet eens uit een ander vraagstuk over discongruentie 😕 Miepfiep wordt al knettergek van me, en eist bijna dat ik mijn zus bel om me te helpen.

  12. Nee Leendert, jij bent zo duidelijk als wat, meestal dan. Ik bedoelde de hint n.a.v. een opmerking van jou, die hint is vaag, misschien ver gezocht, maar er is een verband tussen… Zoek zelf maar uit! :Glimlach:

  13. Wat Peggy bedacht vond ik ook wel een goeie…
    Ik moet zeggen dat ik er zo langzamerhand duizelig van wordt… Voor mij dat varken en achter mij dat vliegding…
    Mijn sokken zijn inmiddels gestopt. Daar zit geen gat meer in. Ik weet nu ook niet hoe ik die nog aan mijn voeten krijg…

  14. Ik ben het geloof ik nu helemaal kwijt….. Hahahaha! Mijn kennis over Limburg gaat niet zo ver! De letter d…..? Wat een reacties kan zo’n log teweeg brengen! Hahahahaha! Goed, ik zou denk ik toch dat varken maar aanrijden. Doorduwen dus. Varkens horen niet op de openbare weg. (Helicopters trouwens ook niet, maar goed…) Ik weet het echt niet Kim! Ik zie het niet! Laat ik mezelf dan nu ook niet toe dat ik simpel kijk? Denk het namelijk wel…

  15. Hahahahahahaha! TILBURG! Hihihi! Ik las Limburg! Het is al laat hè… Maar ja, ook de link met Tilburg leg ik niet met die ‘d’ van helemaal in het begin. Nee, Tilburg ken ik wel. Vaak geweest in de buurt op kamp en om mensen op het station op te halen of af te gooien! Hahaha! Leuke stad trouwens!

  16. Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha! Die is echt leuk! Die kende ik nog helemaal niet! En natuurlijk kermis! Stom, stom! Daarom kwam ik ook wel eens in Tilburg! Nou, die ga ik eens doorvertellen! Hahahahaha!

  17. Geinig. Zorgt toch voor een aantal minuten amusement. Toen in de reacties Tilburg genoemd werd wist ik het.
    Overigens vind ik de marketing-cursus wel breedsprakig om ‘out of the box’-denken uit te leggen. Maar dat terzijde.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.