Middagje galerie

Galerie met beelden

“Kunst is communicatie, kunst moet je voelen. In je lijf, met je hart en soms zelfs heel letterlijk met je handen.”

Kim en kunstwerk in galerie

Dat laatste heb ik afgelopen vrijdag in de praktijk gebracht in galerie Nikh in Tilburg. Samen met Wil ging ik er een kijkje nemen. Het was beslist de moeite waard. Enorm veel beelden in diverse materialen, van klein (zo’n 10 centimeter) tot groot (1.70 meter). Er was op dat moment verder niemand dus had ik alle gelegenheid de beelden op mijn eigen manier te bewonderen. Sommige kunstwerken zou ik het liefst gelijk onder de arm mee naar huis nemen. De prijs weerhield me echter, zo’n 3.800 euro voor een beeld is me net iets teveel!
Kim raakt beeld aan

Ik vond het leuk dat ik alles aan mocht raken, dat is niet overal toegestaan. Over een maand of 2 ga ik nog eens terug, als er weer een andere expositie in de galerie is.

Gepubliceerd Door
Gecategoriseerd als Kim

32 reacties

  1. Fijn dat het niet druk was en dat je alle ruimte had om de beelden te bekijken op jouw manier. Ik denk dat veel ziende mensen ook best eens zouden willen voelen aan zo’n kunstwerk…..
    Hier is verder alles goed. Als de temperaturen maar niet veel hoger worden.
    Vanavond krijgen we een logé. Ons nichtje Kim komt een nachtje logeren. Benieuwd hoe het zal gaan want het is de eerste keer dat ze bij ons komt slapen……
    Groetjes
    Audrey

    Beantwoorden

  2. Hoi Audrey,
    De eigenaresse van de galerie zei dat ze zelf ook de kunstwerken, de beelden aan móet raken. Ze nodigen er kennelijk toe uit. Sommige materialen waren heel prettig om aan te raken, de vormen erg bijzonder, knap gemaakt.
    Veel plezier met je nichtje Kim!

    Beantwoorden

  3. Hoi KIm, ik ben zelf niet zo’n kunst- en cultuur-snuiver. Ik heb wel bewondering voor de mensen die dit kunnen maken en vooral … bedenken.
    Leuk voor je dat je deze tentoonstelling met je handen mocht zien. Mooi.

    gr. Erik

    Beantwoorden

  4. Lijkt me een leuke galerie en trouwens leuke foto’s, Kim. Daar gaan wij binnenkort ook eens een kijkje nemen! Benieuwd of wij dan ook mogen voelen.

    Beantwoorden

  6. Goh Mike, goeie vraag. Ik denk dat ik toch meer visueel ingesteld was. Ik had nooit zo de neiging dingen aan te raken, tenminste niet voor zover ik me herinner. Daar sta ik eigenlijk nooit zo bij stil. Het is wel heel leuk om samen met een ziende zo’n expositie te bezoeken. Doordat ik anders kijk gaat zij ook anders kijken, vallen haar dingen op die ze anders niet gezien zou hebben. Ook het gehoor speelt mee. Soms leek een beeld niet van brons, volgens mijn tante Wil dan, maar als ik er met mijn ring tegenaan tikte hoorde je onmiddellijk dat het dat wel was. Ik denk ook dat ik nu andere dingen, in dit geval beelden, mooi vind dan wanneer ik ze zou kunnen zien. Het gaat nu om de vorm, hoe het materiaal aanvoelt, terwijl de kleuren geen rol spelen.

    Beantwoorden

  7. Jan, ik denk dat jullie het hartstikke mooi zullen vinden. Er is zoveel, zo veelzijdig ook.
    Als je het vraagt denk ik dat ze het wel goed zal vinden dat je de beelden aanraakt. Doet ze zelf ook altijd, zei ze, de beelden voelen.

    Beantwoorden

  8. Als ik jou zo zie staan bij die beelden, al tastend, dan zou ik zo naastje je willen staan en met je mee willen doen. Ik ben altijd al een voeler. Eigenlijk pas sinds ik een fotocamera heb ben ik ook een kijker geworden. Maar iets wordt pas mooi als ik het aan kan raken.

    Ooit heeft me dat in grote problemen gebracht, want het is zoals je zegt, lang niet altijd is het toegestaan met je handen te kijken.

    Gelukkig kon jij dat hier wel doen.

    Beantwoorden

  9. Dat is best bijzonder, dat je de kunstwerken aan mocht raken. Meestal zie je van die borden staan met teksten als ‘wilt u alstublieft de voorwerpen niet aanraken?’
    Mooie foto’s, Kim!

    Beantwoorden

  10. Op zich is het ook nog wel een kunst om goed te voelen wat je als het ware in handen hebt. Ik kijk nu al zo’n 20 jaar vooral met mijn handen en ik heb soms nog lang de tijd nodig om te herkennen wat ik voel.

    Beantwoorden

  11. Helemaal waar Leendert. Dat ervaar ik met name als het om abstracte kunst gaat die toch iets uitbeeldt. Ik bedoel bijvoorbeeld mensfiguurtjes die zo abstract zijn weergegeven, dat het zoeken is waar het hoofd begint, welke houding het lijf heeft gekregen etc. Vaak zijn die beeldjes van brons gemaakt en ik vind ze meestal niet mooi. Deze expositie had zowel abstracte als figuratieve kunst waar de figuratieve beelden duidelijk herkenbaar waren.

    Beantwoorden

  12. Vorig jaar in Oisterwijk heb ik diverse glazen creaties bewonderd. Zo ik mij dat herinner, voelde dat wel aangenaam aan, waarbij ik meteen opmerk dat de weersomstandigheden gunstig waren.

    Beantwoorden

  13. Nu waren er ook beelden van glas en dat is een prettig materiaal om te voelen. Soms was het erg bewerkt, met veel randjes en lijnen en zo en dat maakte het wat druk, ik vind dat niet mooi, een beetje kitsch.
    In Oisterwijk was ook nu weer een expositie. Alleen mochten de werken niet aangeraakt worden, ik denk vanwege de materialen die gebruikt waren. Het was wel heel erg mooi, heb ik gehoord.

    Beantwoorden

  14. Vorig jaar werd voor ons groepje een uitzondering gemaakt. De kunstwerken werden streng bewaakt. Ik kan mij goed voorstellen dat niet zomaar iedereen bij die creaties toegelaten wordt en zeker niet ’s nachts of zo, want de kunstenaars willen graag dat de vormen niet eens wat bijgewerkt worden door de een of andere verruïneerder…

    Beantwoorden

  15. Ik wil altijd eigenlijk van alles voelen hoe het aanvoelt, maar het mag inderdaad vaak niet.

    Komt misschien ook wel door mijn vak, waarin ik mensen eigenlijk continu aanraak.

    Beantwoorden

  16. HannaH heeft denk ik een punt: waarschijnlijk zit ik daarom in de gezondheidszorg. Onbewust. En die eerste hand, die maakt altijd veel los, geeft veelal ontspanning bij patienten. Da’s fijn om dat te ervaren bij mensen.

    Maar ik denk dat je gelijk hebt, ieder mens is in principe visueel ingesteld. Daarom is het tof dat jij mocht voelen. Verzorg je je handen extra goed met creme en zo? Dat kan ik me nl best voorstellen.

    Beantwoorden

  17. Ik zou het me ook kunnen voorstellen dat ik dat doe, mijn handen extra goed verzorgen… maar nee, dat doe ik dus niet. Is niet nodig, ze voelen wat ze moeten voelen! Ik let er dus niet extra op.
    En dat visueel ingesteld zijn heb ik, hoe raar het misschien klinkt, nog steeds wel. Ik probeer me meestal een voorstelling te maken van ‘iets’, in dit geval beelden, maar het kan ook van mensen zijn, een omgeving, een huis of kamer, kleding. Dus vraag ik naar een beschrijving, naar de kleuren en zo.

    Beantwoorden

  18. Niet iedereen is in gelijke mate visueel ingesteld. Sommige mensen zijn soms al met iets doende voordat ze zien wat ze aan het doen zijn. Bekend is dat veel kinderen zo achter de bal aanrennen, dat ze niet naar de omgeving kijken. De Romeinen hebben veel met beelden gewerkt, terwijl men in het Midden-Oosten veel meer met verhalen deed, althans dat heb ik mij laten vertellen…

    Beantwoorden

  19. Best boeiend, de verschillen die er tussen culturen en landen zijn.

    Jouw voorbeeld over een kind dat achter een bal aanrent heeft natuurlijk niet alleen te maken met visueel ingesteld zijn of niet. Dat kind is het wel, hij rent achter de bal aan die hij zo in het oog houdt dat hij de rest van de omgeving vergeet, dus uit het oog verliest.

    Ik merk hier aan de jongens dat zij veel niet zien. Misschien zien ze het wel maar het dringt niet door, ze merken het niet op. Als Berry of ik naar de kapper zijn geweest is er doorgaans veel van af, in mijn geval nu minstens 15 cm en dan zou je zeggen dat dat opvalt. Maar nee hoor, ze zien het niet. Misschien is het een kwestie van belangstelling hebben voor iets, of zo in gedachten zijn dat je ziet zonder echt te kijken! Zoals je ook de weersverwachting op tv kunt horen en je naderhand afvraagt wat er ook al weer over gezegd is… Het kwam dus niet binnen.

    Beantwoorden

  21. Nou eh, om eerlijk te zijn vraag ik dat niet hoor en stil hoeft ie ook niet te blijven staan! Ik zit toch al zo vaak aan hem, af en toe vlucht ie gewoon in een andere stoel! Zie het maar als compensatie voor een gebrek aan oogcontact. :Blozend:

    Beantwoorden

  22. Er zijn van die testjes waaruit blijkt of je visueel, auditief, of kinesthetisch bent ingesteld. Ik schijn vooral dat laatste te zijn. Ik kan een gesprek nooit woordelijk herhalen maar ik weet altijd wel hoe het voelde. Maar ik ben ook visueel ingesteld want ik kijk graag TV 😉 http://www.lichaamstaal.nl/lichaamstaal.html?nlp.html

    Ik zou beelden ook het liefste aanraken maar of dat dan weer met kinesthetisch gericht zijn te maken heeft weet ik eigenlijk niet. Misschien wil ik er gewoon aanzitten omdat het niet mag. 😳

    Beantwoorden

  25. Henk, voor het gemak heb ik de typeringen even gecopieerd. Voor mij is het overduidelijk dat ik visueel ingesteld ben, afgaande op de beschrijving dan hè!
    Als iemand visueel is ingesteld denkt hij vooral in beelden. Hij ziet als het ware de plaatjes voor zijn geestesoog. Zo iemand praat snel en maakt veel gebruik van armbewegingen en mimiek om iets uit te duiden. Hij drukt zich ook uit in termen waarin het gericht zijn op beelden duidelijk hoorbaar is. Zo zal hij het hebben over: “Ik zie het wel zitten”, “Zie je wel in dat…”, Zo heb ik het nog niet bekeken” en Kijk, dat zit zo…
    Voor iemand die visueel is ingesteld is lichaamstaal een belangrijk communicatiemiddel. Bij anderen let hij vooral op de mimiek, houdingen en bewegingen.
    Als je wilt weten of iemand vooral visueel is ingesteld kun je hem een vraag stellen; bijvoorbeeld: “Hoeveel ramen heb je in je huis?” De visueel ingestelde zal dan nadenkend omhoog kijken. Hij ziet zijn huis voor zich en is in zijn gedachte de ramen aan het tellen.
    Voor iemand die auditief is ingesteld is het vooral de toon die de muziek maakt. Hij is gefocust op geluiden en woorden. Hij spreekt langzamer en melodieus en zijn taalgebruik is gevuld met woorden die betrekking hebben op geluid. Zo zal hij zeggen dat het hem “ter ore” kwam en dat hij nog van zich zal “laten horen”. Vraag hem wie er vanochtend gebeld heeft. Hij zal dan zijn blik opzij richten. In zijn gedachte hoort hij die persoon weer spreken. De lichaamstaal die hem het eerste opvalt is de intonatie in de stem.
    Iemand die kinesthetisch is ingesteld, richt zich op wat hij voelt. Hij is gefocust op wat hem raakt. Als je vraagt hoe hij zijn gesprek ervaren heeft, kijkt hij naar beneden. Hij is deze ervaring aan het voelen. Hij spreekt traag en spreekt ook uit zijn gevoel: “Ik heb het gevoel dat….”. “Voel je wat ik bedoel?” In de non-verbale communicatie let hij vooral op de afstand die iemand aanneemt en op aanraking.

    Beantwoorden

  26. Hmmm, Kim…
    Dat smaakt naar meer!
    Heb je nog wat meer van die overheerlijke snufjes theorie?
    Het is goed te verteren!

    Beantwoorden

  27. Wat een prachtige tuin Kim en wat een mooie foto’s. De beelden zijn mooi en ze vragen om te worden gevoeld. Wat beschrijf je dat mooi en wat een boeiende reacties hier. 🙂

    Beantwoorden

  30. He, ik kom NLP tegen bij een van je reacties over visueel en geluids ingestelden.

    Hoe voelen die beelden aan Kim, is het materiaal koud, wat voor materiaal was het, brons of iets anders. Gaan je handen er naar ruiken? Het lijkt me erg leuk om behalve dingen te zien ook aan te raken. Als je zo’n middag gekeken hebt, ben je dan niet doodmoe, al die indrukken die je krijgt.

    Beantwoorden

  31. Er werden verschillende materialen gebruikt, waaronder brons en marmer. De beelden voelden niet echt koud aan. Sommige waren glad, andere weer ruw of erg bewerkt, veel golven en lijnen erin. Vooral brons is een materiaal dat vaak wat ruw aanvoelt, ribbelig, maar het ligt eraan hoe de kunstenaar ermee omgaat natuurlijk. Ik vond vooral de gladde beelden mooi, die erg apart van vorm waren. Dat is moeilijk uit te leggen omdat ze abstract waren. Of mijn handen ernaar gingen ruiken weet ik niet want ik kan niet meer ruiken sinds het ongeval.
    En het grappige was dat ik na afloop niet moe was. We waren er anderhalf uur geweest en normaal gesproken zou ik er zeker moe van zijn. Het kost toch veel energie. Maar nu niet en misschien kwam dat omdat de beelden me aanspraken en ook omdat ik niet veel moeite hoefde te doen om een “beeld te krijgen van het beeld”! Het is wel zo dat het niet nog uren moest duren maar dat geldt denk ik voor zienden ook.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.