MuZieum

De wereld van het niet-zien: MUZIEUM

Een nieuw museum opent binnenkort zijn deuren in Nijmegen. In het opvallendste gedeelte ervan is niets te zien. Maar des te meer te voelen, ruiken, proeven en horen.
In het Muzieum worden de rollen van blinden en zienden omgedraaid.

Ga de deur door en treed binnen in het absolute duister. Pikzwarte duisternis omhult de bezoeker die, voorzien van een blindenstok, de drempel over stapt. Hier zijn de zienden blind en is de blinde heer en meester.

Dialoog in het donker

Dialoog in het donker heet dit onderdeel van het nieuwe Nijmeegse museum Muzieum. De gids van de ziende bezoeker van dit ervaringsmuseum is een blinde en hij kent de wereld die hier is nagebootst als zijn broekzak. Zijn stem leidt de bezoeker door de wereld van het alledaagse. Hij wandelt door een huis en maakt een ommetje in de buitenlucht. Dat eindigt in een bar. Het drankje moet al tastend in de beurs worden betaald. Op het gevoel. Directer ervaren wat het betekent om blind te zijn, kan bijna niet. Dialoog in het donker is zeer confronterend.

Al schuifelend en luisterend naar de omgevingsgeluiden, al tastend en tikkend met een stok dringt de bezoeker steeds verder door in de wereld van de blinde. Het gevoel voor tijd verdwijnt. Als vanzelf komt inderdaad een dialoog met de blinde gids tot stand. De begeleide tocht vormt het meest opvallende onderdeel van het Muzieum.

Practicum

Bezoekers maken in het practicum zelf studio-opnames voor gesproken boeken, het leesvoer van blinden. De stem wordt nog ‘ouderwets’ op band opgenomen. Ook kun je er brailleteksten fabriceren: ouderwets prikkend in papier, met een brailletypemachine of met een computer.

In een ruimte wordt de geschiedenis van blinden en slechtzienden uit de doeken gedaan. In een andere zaal wordt een wetenschappelijk verhaal verteld: hoe werkt zien? Zien we wel wat we denken dat we zien? Hoe werkt gezichtsbedrog?

Van licht naar donker

Het oog wordt al meteen bij binnenkomst in het Muzieum op de proef gesteld. Vanuit een overdreven verlichte en witgekalkte hal gaat het via een steeds donkerder trappenhuis naar boven. Gekleurde lichten en spiegels zorgen voor een droste-effect. Halverwege heeft kunstenares Govinda Mens, die dit trappenhuis ontwierp, een videowand laten bouwen. Een bombardement van beeld en geluid zorgt voor nog meer vervreemding. Boven aangekomen heerst de duisternis. De bezoeker is geprepareerd op zijn reis door de permanente nacht.

www.muZieum.nl
Elders op mijn site kunt u nog een artikel over het
MuZieum lezen.