Gedicht van Luuk Gruwez

Luuk Gruwez, geb. 1953

Hoe het komt dat wij niet geliefd zijn
hoewel wij daar veel aanleg toe hadden
Het heeft met politiek te maken,
met politiek en ook met poëzie.
(Met algebra misschien,
dat valt nog te bezien.)
En met een uilenbril, een tropenhelm,
een ruitjesjas en baggerlaarzen.
Met iets dat fabelachtig vloekt.
En meestal is er ergens iemand
die daardoor niet meer van ons houdt
en dat aan iedereen vertelt.
Het komt gewoonlijk op minuten aan
en niet op maanden of op jaren.
Precies halftien, een vrijdagochtend.
De koffie op, de radio af, de krant net uit,
en iemand komt op het idee
vandaag eens lekker niet van ons te houden.
Hij had iets nuttigs kunnen doen,
zijn vloeren boenen, erwten peulen.
Ja, erwten peulen kan heel nuttig zijn.
Het moest er vroeg of laat van komen
dat iemand, binnen de minuut,
verkoos ons niet meer lief te hebben.
Maar diende dat wel doorverteld?
Wij hadden zoveel aanleg om geliefd te zijn.
Met politiek heeft het te maken,
met politiek en ook met poëzie.
En heel misschien met algebra.
Het is volkomen onaanvaardbaar
dat nu de hele wereld weet
dat iemand niet meer van ons houdt.
Dat iemand zozeer niet meer van ons houdt
dat niemand ooit nog van ons houden zal.