Hans Andreus – Angst die ons vernedert

Hans Andreus – Angst die ons vernedert

Man schrikt, misschien van angst

Angst die ons vernedert
En het gevecht geen lange heldenzang.
Een dierenangst sidderend en duizelend,
een redeloos bijten in leven,
hopeloos op de grens van het bestaande.
Wij,
voer voor de ruimte,
ketting-
reactie,
kralensnoer van de zon, Zon
wij verbeelden ons niets meer,
zien met onze ogen
niets meer,
horen onverstaanbaar geluid,
geen geluid.
En zijn biddende huid.
Maar de wil van de laatste dubbelganger in ons:
lichtvalk of elk ander woord,
zal geschieden.
Is geschied.

Uit: ‘Variaties op een afscheid’ (1956)
Auteur: Hans Andreus (1926-1977)

Meer over en van deze auteur

Voor een dag van morgen interne link

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Gedichten